शिलोञ्छवृत्त्या परितुष्टचित्तो धर्मं महान्तं विरजं जुषाणः ।
मय्यर्पितात्मा गृह एव तिष्ठन्नातिप्रसक्तः समुपैति शान्तिम् ॥४३॥
शिल अथवा उंछवृत्ती । करूनि संतुष्ट चित्तवृत्ती ।
विषयवैराग्यें मत्प्राप्ती । पूजिती अतिथी मद्भावें ॥२६॥
अतिथि आलिया देख । प्राणांतींही नव्हे पराङ्मुख ।
नाठवे निज तहानभूक । समयीं आवश्यक दे अन्न ॥२७॥
तेथ अत्यादरेंसीं जाण । देऊनि अत्यंत सन्मान ।
यथानुशक्त्या देतां अन्न । मी जनार्दन संतुष्टें ॥२८॥
सांडूनियां अभिमान । सर्व जीवांसी सर्वदा लीन ।
या नांव `महद्धर्म' जाण । शुद्ध लक्षण हें धर्माचें ॥२९॥
ऐसें जें स्वधर्माचरण । तें कर्त्यासी अतिभूषण ।
ये धर्मीं न रिघे दूषण । `अतिशुद्धाचरण' या नांव ॥४३०॥
मजमाजीं रंगली चित्तवृत्ती । यालागीं विसरला गृहासक्ती ।
त्यासी गृहश्रमीं माझी प्राप्ती । सुखसंपत्ती निजबोधु ॥३१॥
निर्धनासी ऐशिया रीतीं । गृहश्रमीं माझी प्राप्ती ।
आतां सधनाचे प्राप्तीची स्थिती । ऐक तुजप्रती सांगेन ॥३२॥
सधन होय जैं सज्ञान । तैं न करितां अतिसाधन ।
माझी प्राप्ती अतिसुगम जाण । ऐक लक्षण तयाचें ॥३३॥