करचरण प्रक्षाळुनीं । उभी ठेली वृंदावनीं ॥१॥
जोडोनियां करकमळ । म्हणे धांवरे गोपाळ ॥२॥
कृष्णा पाहतोसी काय । सत्वहानि होत आहे ॥३॥
ऋषि स्नानासी कोपिष्ट । गेले सांगोनियां स्पष्ट ॥४॥
दिवसा कर्माचा उगाणा । सर्व सारोनियां जाणा ॥५॥
आतां येतों शीघ्र गती । अन्नें वाढा पात्रावरुतीं ॥६॥
अन्न न देखतां डोळां । भस्म करीन सकळां ॥७॥
गेला घालोनि संकटीं । लाज राखें जगजेठी ॥८॥
कोणी नाहीरे निर्वाणीं । म्हणे नामयाची जनी ॥९॥