स्फुर् [sphur] 6 P. (स्फुरति, स्फुरित)
(a) To throb, palpitate (as eyes &c.); शान्तमिदमाश्रमपदं स्फुरति च बाहुः कुतः फल- मिहास्य
[Ś.1.16;] स्फुरता वामकेनापि दाक्षिण्यमवलम्ब्यते
[Māl. 1.8;] अभिमतफलशंसी चारु पुस्फोर बाहुः
[Bk.1.27;] स्फुरति हृदयं वाहय रथम्
[Pratimā 3.1.] (b) To shake, tremble, quiver, vibrate in general; स्फुरदधरनासापुटतया
[U.1.29;] 6.33.
To twitch, struggle, become agitated; हतं पृथिव्यां करुणं स्फुरन्तम्
[Rām.] To start, dart, spring forward; पुस्फुरुर्वृषभाः परम्
[Bk.14.46.] To spring back, rebound (as a bow.).
To spring or break forth, shoot out, spring up, rise forth; धर्मतः स्फुरति निर्मलं यशः
[Ku.3.68.] To start into view, become visible or manifest, appear clearly, become displayed; मुखात् स्फुरन्तीं को हर्तुमिच्छति हरेः परिभूय दंष्ट्राम्
[Mu.1.8;] रचितरुचिरभूषां दृष्टिमोषे प्रदोषे स्फुरति निरवसादां कापि राधां जगाद
[Gīt.11.] To flash, scintillate, sparkle, glitter, gleam, shine; स्फुरतु कुचकुम्भयोरुपरि मणिमञ्जरी रञ्जयतु तव हृदयदेशम्
[Gīt.1;] (तया) स्फुरत्प्रभामण्डलया चकाशे
[Ku.1.24;] [R.3.6;5.51;] [Me.15,27.] To shine, distinguish oneself, become eminent; जातस्तु गण्यते सोऽत्र यः स्फुरत्यन्वयाधिकम्
[Pt.1.27.] To flash on the mind, rush suddenly into memory.
To go tremulously.
To bruise, destroy. -Caus. (स्फारयति-ते, स्फोरयति-ते)
To cause to throb or vibrate.
To cause to shine, irradiate.
To throw, cast. -With अप to shine forth or out. अभि
to spread or be diffused, expand.
to become known.
स्फुर् [sphur] (at the end of a compound) quivering, throbbing; ततः सपत्नापनयस्मरणानुशयस्फुरा
[Śi.2.14.]