आजिः [ājiḥ] m. m. f. [अजन्त्यस्यां, अज्-इण्
[P.III.3.18] Vārt. इणजादिभ्यः]
A battle, fight, combat; ते तु यावन्त एवाजौ तावांश्च ददृशे स तैः
[R.12.45.] A fighting or running match; आजिं धाव् or इ,
-अज् or सृ to run with or against any one for prize.
Battle-field, place for running; racecourse, level ground; दीर्घं यदाजिमभ्यख्यदर्यः
[Rv.4.] 24.8. शस्त्राण्याजौ नयनसलिलं चापि तुल्यं मुमोच
[Ve.3.11.] Limit, boundary; यथाग्नेर्मन्थनमाजेः सरणम्
[Bṛi. Up.1.3.5.] A road, way (m.).
An instant (m.).
Abuse, invective. -Comp.
-अन्तः the goal in a race-course.-कृत् a. Ved.
running for a prize; यदाजिं यात्याजिकृदिन्द्रः स्वश्वयुरुप
[Rv.8.45.7.] making a war.
-क्रिया fighting.
-तुर् a. a. Ved. victorious in battles; आजितुरं सत्पतिं विश्वचर्षणिम्
[Rv.8.53.6.] -मुखम् The front line in a battle;
[Ratn.] आजि [āji] 1 P. To conquer, win, acquire; उभा क्षयावाजयन् याति
[Rv.2.27.15.]