मोघ [mōgha] a. a. [मुह्-घ अच् वा कुत्वम्]
Vain, useless, fruitless, unprofitable, unsuccessful; याच्ञा मोघा वरमधिगुणे नाधमे लब्धकामा
[Me.6;] मोघवृत्ति कलभस्य चेष्टितम्
[R.11.39;14.65;] मोघाशा मोघकर्माणो मोघज्ञाना विचेतसः
[Bg.9.12.] Aimless, purposeless, indefinite.
Left, abandoned.
Idle.-घः A fence, an enclosure, a hedge.
-घा The trumpet flower.
-घम् ind. In vain, to no purpose, uselessly.-Comp.
-कर्मन् a. a. engaging in useless rites.
-पुष्पा a barren woman.