मराठी मुख्य सूची|मराठी साहित्य|अभंग संग्रह आणि पदे|संत तुकाराम अप्रसिद्ध अभंग|संग्रह ३| आम्हासी आपुलें नावडे संचि... संग्रह ३ नायकावे कानीं तयाचे ते बो... गळां घालोनियां माळा । केल... मुख बांधुनि मेंढा मारा । ... स्वार्थ परमार्थ संपादिले ... मखरा लाउनी बेगड । आंत मां... सांगतों या लोकां रांडा पु... ज्ञानराज माझा योग्यांची म... आवडीचा हेवा सांगतों मी दे... भोजन सारिलें आर्त न समाये... कां कोणी न म्हणे पंढरीची ... झालिया निःशंक फिटला कांसो... तनमन माझें गोविंदाचे पायी... वेधियेलें मन विसरलें देह ... हंसूं रुसूं आतां वाढवूं आ... जोडोनियां कर । उभा राहिलो... नामाचिया बळें कैवल्यसाधन ... पताकांचे भार मृदंगांचे घो... गेलियाची हळहळ कोणी । नका ... विमानांचे घोष वाजती असंख्... माडयावरुतें पांजलें शरीर ... शुद्ध बोजा धान्य आडसुनी ... जीवीं जीवा मिठी देऊं । का... यासी भांडावें तें तोंडें ... आम्ही गोंधळी गोंधळी । गोव... धन्य झाली भेटी । नाचुं वा... उंच नारी दीर्घ भारी दादले... तीन माचवीं चार गाते त्याव... स्वप्न सांगे मंडोदरी । लं... तीन शिरें सहा हात । तया म... नमन माझें गुरुराया । महार... शरण शरण एकनाथा । चरणीं म... विठ्ठल जीवाचा सांगाती । व... वेद उद्भवे त्रिकांड । कंब... धन्य धन्य देवी गीता । आदि... आहे भगवद्गीता । पूर्ण अमृ... खेळ ग फुगडी फुगडी । नको ... आपुल्या आवडी । उभा दोन्ही... अवतार सूर्यवंशीं दिव्य घे... मंडित चतुर्भुज दिव्य कर्ण... कौतुकाची वाणी बोलूं तुज ल... मानो न मानो तुज माझें हें... नाम गाईन मी कथा । निजरंगी... कपिकुळीं हनुमंत । तया माझ... भक्तीचें तें सुख नेणवे आण... जाणें येणें हे उपाधि । ऐस... प्रेमपान्हा आणि सदा सर्वक... येथें आड यावें कांहीं । त... ब्रम्हांडनायक त्याचा मी अ... आम्हासी आपुलें नावडे संचि... बोलविला देह आपुलेनी हातें... हा रस आनंदाचा । घोष काला ... स्वमुखें जी तुम्ही सांगा ... तरटापुढें बरें नाचे । सुस... आठ प्रहर माता । वाहे वेडि... फुगडी घालितां उघडी राहें ... तुज नाम नाहीं । तरी माझें... आगी लागो जाणपणा । आड न यो... गेला तरी सुखें जावो नरकास... असो वाट पाहें कांहीं निरो... करावी ते बोंब । आतां वाडव... सोसें सोस वाढे । हिंमतीचे... आतां जागें रे भाई जागें र... पहुडविले जन मन झालें निश्... माचे गाण माझा जवळील ठाव ।... कर्मभूमी उत्तम ठाव । साहे... माझा दंड पायां पडणें । हे... भोजनेंचि जालें । मग जीवाच... प्रेमभेटी आलिंगन । मग चरण... जियावें हीनपणें । कासयाच्... नाहीं एसें गांठी पुण्य । ... जे या धाले ब्रह्मानंदें ।... धन्य संवसारीं । दयावंत जे... हें आम्हा सकळ । तुझ्या ना... बहु गर्भवासीं । सोसें मेल... लेवविला तैसा शोभे अलंकार ... नाहीं कोठें अधिकार । गेले... झेडुग्याचे आळां अवघीं चिप... अहो उभें या विठेवरी । भरो... आमच्या कपाळें तुज ऐसी बुद... गाइन तुझें नाम ध्याइन तुझ... जालों नवसांचीं । आम्ही तु... एक नेणतां नाडलीं । एकां ज... ऐसें आणिक कोठें सांगा । प... अवधींच कैशीं जालींत कठीण ... पाहें पांडुरंगा मज तुझी आ... सकळ कल्याण तूं माझे अंतरी... आतां माझे हातीं देईं माझे... आचरावे दोष हें आम्हा ... कैसें म्या पहावें एकतत्व ... पहुडले जन विवळली राती । च... पाहिजे तें आतां प्रमाण प्... मायाबापापुढें बाळकाचा घात... संत तुकाराम - आम्हासी आपुलें नावडे संचि... संत तुकाराम गाथेत समाविष्ट न केलेले अप्रसिद्ध अभंग Tags : abhangsanttukaramअभंगतुकारामसंत अभंग २५७. Translation - भाषांतर आम्हासी आपुलें नावडे संचित । चडफडी चित्त कळवळ्यानें ॥१॥ न कळतां झाला खोळंबा मारगा । जगीं झालों जगा बहुरुपी ॥२॥ कळों आलें बरें उघडले डोळे । कर्णधार मिळे तरी बरें ॥३॥ तुका म्हणे व्हाल ऐकत करुणा । तरी नारायणा उडी घाला ॥४॥ N/A References : N/A Last Updated : March 21, 2008 Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP