Dictionaries | References

मुळीच

   
Script: Devanagari

मुळीच     

क्रि.वि.  अगदी , अजिबत , एवढेसुद्धा , जरासुद्धा , थोडेदेखील , बिलकुल , यत्किंचितही , सुतराम .

मुळीच     

मराठी (Marathi) WN | Marathi  Marathi
See : कदापि

Related Words

मुळीच   at all   in the least   the least bit   स्वप्नीं नसणें   तृणाइतकी चाड   तृणाची गरज   तृणाची चाड   अजिबाद   किंचित मात्र   किमपी   खेटरानें पाणी पाजणें   उघड्या डोळयाने रात्र काढणें   पात्यास पातें न लागणें   तृणाला चाड आहे ती त्‍याला नाहीं   अक्षयी   गांव न पुसे झ्याट, पण घरीं बायकोचा शेट   कवडीहि न फेडणें   कस्‍पट   कांहीं नसण्यापेक्षां अर्धी बरी   काम नसतां उदास, बहु कामानें न आयास   केस वांकडा न होणें   घेग घोरपडी मान, तर म्‍हणे टाक माझ्या धांवेवर   जेथें आशा नाहीं, तेथें यत्‍न व्यर्थ   तुगेलें वजें व्हावंच्याक मगली व्होणं झरवंचिकी?   डोईवर मिरे वाटणें   डोळ्यांनी उजेडणें   ढुंकून न पाहाणें   ढुंकून न विचारणें   रातांधळा   आली धनत्रयोदशी, घरांत सर्व उपवासी   गाडाभर अब्रू वाहणें   गंध नसणें   उपाशी असलेल्याक उष्ट्याचो कंटाळो ना   कमकुवत, भुसाची भोत   ओम जिंकणें   घटकेची फुरसद नाही, दमडीची मिळकत नाही   जेवीन तर तुपाशीं (दुधाशीं), नाहींतर उपाशी   झाडा होणें   नच   नचि   आडाला अडकाठी, नद्या वाहती वाळवंटी   अक्षई   अहो रूपमहो ध्वनिः   simply   कान द्यावा पण कोन देऊं नये   कापसासारखा हलका आणि वार्‍यासारखा पळका   कामास पुढें नि मानास मागें   उष्ट्या हातान कावळो आमडिना   उष्ट्या हातानें कावळा हाकणार नाहीं   उष्ट्या हातान् कावळो हाबडप (गो.)   ओ कां ठो   ओ चें ठो   घुशीच्या बिळापेक्षां पोपटाचे घरटे बरें   जिची सहज लीळा, तिला कशाला (पाहिजे) भांग टिळा   जें फूल माळना, तें फूल हुंगना   जेथें नख नको, तेथें कुर्‍हाड (लावणें) कशाला   जेथें नखानें काम होतें तेथे कुर्‍हाड (कशास) येते?   जमिनीवर पाय नसणें   नकूच   चेडो   डोळे असून पाहावयाचें नाहीं, कान असून ऐकावयाचे नाहीं   आपल्या कानीं सात बाळ्या   आपला तो कंढीचा दोरा, दुसर्‍याला म्हणावे पडखाड्यांत   आमच्या कानीं, दह्याचं पाणी   अज्जीबाद   आई तेली, बाप माळी, बेटे निकले सुजानअल्ली   गुरूचा चेला, म्‍हशीचा हेला   खाकेंत खवला अन्‌ महादेव पावला   खाटकाला शेळी (गाय) धारजिणी   काम करत्‍या बैलाला मारणें   काम चुकलेल्‍या नोकराची पदोपदीं परीक्षा   उपशाचे घरीं ढेकणाचा सुकाळ   एकाची जळते दाढी, दुसरा म्हणतो माझी पेटवूं या विडी   कोळशाच्या दलालीत हात काळे   कीर्दीला मेळ, हाताला केळ   कूर्माची ग्रीवा आंत जाती बाहेर जाती, तद्वत नीच पुरुषाचे वचन   घर फिरले म्‍हणजे घराचे वासेहि फिरतात   बिलकुल   जितेपणी देईना पाणी, मग बसला तर्पणी   लतकोडग्‍याची बलाय दूर, खाता पायतोस जादा नूर   चोराचा माल चोरीस गेला तर हाक ना बोंब   जन्मापासून मरणापर्यंत सर्व गोष्‍टी अनिश्र्चित असतात   निरस्तपादपे देशे एरंडोपि द्रुमायते   ताकास तूर लागूं न देणें   अजीबात   गाढवास गुळाची चव काय?   खर्च केला नाही कवडीचा, आणि प्रेतावर वाहे पूर रेवडीचा   कान झांकणें   कानांत बोटें घालणें   कानावर हात ठेवणें   कामाला येणें   कामास येणें   उदरांत कृपण, जाब देतो झट्कन   उदार तो श्रीमंत, कृपण तो दरिद्री   कडेलोट होणें   अळवणी आणि तळवणी घेऊन गेले   एक पुती रडती, दुदुपती रडती, सातपुती रडती आणि निपुती रडती   एकाची जळते दाढी, दुसरा त्यावर पेटवूं पहातो विडी   एकुलता   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP