Dictionaries | References

स्वाभावानें जो चांगला सदा सुख असे त्याला

   
Script: Devanagari

स्वाभावानें जो चांगला सदा सुख असे त्याला

   ज्याचा स्वभाव चांगला असतो त्याला कोणी शत्रु उत्पन्न होत नाही त्यामुळें तो सुखी होतो.

Related Words

स्वाभावानें जो चांगला सदा सुख असे त्याला   सुख   सदा   सुखसुविधा   चांगला   सुखसमृद्धी   जो करी सदा धंदा, त्‍याचा लाभ असे बंदा   साखरेचा खाणार, त्याला देव देणार   असे   आचार भ्रष्टी, सदा कष्टी   सुख सुविधा   सुखावणे   जो   काम करते मनुष्‍याला, मुशारा असावा चांगला   चांगला काळ झाला, तो संसारी निभावला   अत्यंत निर्लज्ज असे तो प्रतिष्ठेंतून दूर बैसे   सुखी   हंसे रडे गीत गाय, संसारचं सुख काय   पक्कान्नाच घांस, त्याला विघ्नांची रास   चांगला दाता, लागला हाता   पराधीन, (पराधीनता) स्पप्नीं सुख नाहीं   दया नाहीं ठाऊक, त्याला म्हणावें खाटीक   ऐकून घेत नाही, त्याला सांगू नये काहीं   नेमानें काम करितो, त्याला क्कचित पश्चाताप होतो   बसूं जाणे त्याला ऊठ कोण म्हणे   खातपीत निवाला, सुख नाही जिवाला   मध्येंच टाकी कार्याला, आरंभशूर म्हणती त्याला   जो चढेगा, सो गिरेगा   जो चढेल, तो पडेल   असे बिनानाव   सुख-साधन   सदा अपयशी   जो अक्षरशत्रु, त्याला पुष्कळच शत्रु   योनी   सुख समृद्धि   सुख मिलना   सदा अयशस्वी   दुःखाअंतीं सुख   ज्‍याचें यश त्‍याला, काय असे भलत्‍याला   जो बायकोशी चांगला, तो खाई दहीकाला   जो बायकोशी चांगला, तो खाई दूधकाला   सुख सांगचें सुखेस्ताक आणि दुःख सांगचें दुःखेस्ताक्‍   दोन बायकांचा दादला आणि सुख नाही जिवाला   भाग्यवत्ता   जो स्‍पष्‍टवक्ता तो कपटी नसतो   जो गुमागयम   जो तो   जो गुमागदल   चांगला घालीव दिवस, रात्रीं होईल उल्‍हास   जो मेरेन   जो आथोन   चांगला विचार असावा, तर म्‍हातार्‍यास पुसावा   जो असे अविचारी, तो काय न करी   मनीं असे, तेंच दिसे   शेतकर्‍याची उसणवारी, त्याला ठार मारी   नखभर सुख, हातभर दुःख   बेडकाला डबकें, त्याला जग पारखें   आली हिंमत, सदा मुफलस   ज्‍याप्रमाणें दुःख, त्‍याप्रमाणें सुख   डुकराक कोंडाचें सुख   डुकरा खीं कॉंडा सुख   लहानपणीं दुःख, मोठेपणीं सुख   आधी दुःख मग सुख   जो शिक्षा करूं पाहतो, तो कल्‍याण चिंततो   जो हरघडी शपथ घेतो, तो घातच करतो   साधु   खरा मित्र बाळगती असे थोडे   सुख हें सुखानें मिळत नाहीं   हळदीपासून नवरा बोहराः त्याला कितीक सावरा   चांगला समागम, तो जाणा उत्तम   सुखिन्   घरीं सुख तर बाहेर चैन   दुसर्‍याचें कर्ज वारावें, तर त्याला पुसावें   फुकट खाये, त्याला महाग ससता काये   आधीं होता मठ, त्याला घातला तट   फुकटचें खाय, त्याला सस्त महाग काय   सदा सदा   ശുദ്ധമാകുക   ಸುಃಖ ಪ್ರಾಪ್ತಿಯಾಗು   सूख मेळप   हंसे त्याला बाळसें   आवडीने केला पति, त्याला झाली रक्तपिती   टिड्डी   सलह   चांगला वाटणे   जे कां रंजले गांजले। त्‍यासी म्‍हणे जो आपुले।।   जो भाषण करीत नाही, तो काही जाणत नाहीं   हस्ती परदळा जो भंगी, तया पायीं नमरे मुंगी   अति ऊ त्याला खाज नाहीं आणि अति ऋण (देणें) त्याला लाज नाहीं   सुख हें दुःखाचें मोल देऊनच मिळतें   जें सुख कार्यारंभीं, तेंच सुख उद्योगीं   कृतीला योग्‍य होईल असे बोलणें पाहिजे   ईश सर्वांकडे पाहे, असे म्हणून स्वस्थ राहे   जगांत मेलेले लोक फार, जीवंत असे थोडे   दुसर्‍याचें परमदुःख, पाहून हेवा मानी सुख   मानलें तर सुख, नाहीं तर दुःख   चांगला वागे संसारी, त्‍यास जरा नये लौकर   दुःख सांगे दुख्याक, सुख सागे सुख्याक   मनालागीं सुख देतें, देणें सदगुणाचें होतें   हंसतमुखी सदा सुखी   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP