मुष् [muṣ] I. 9 P. (मुष्णाति, मुषित; desid. मुमुषिषति)
(a) To steal, filch, rob, plunder, carry off (said to govern two acc.; देवदत्तं शतं मुष्णाति, but very rarely used in classical literature); मुषाण रत्नानि
[Śi.1.51;3.38;] क्षत्रस्य मुष्णन् वसु जैत्रमोजः
[Ki.3.41;] [Śi.3.38.] (b) To ravish, seduce, abduct, carry off; राघवस्यामुषः कान्ता- माप्तैरुक्तो न चार्पिपः
[Bk.15.16.] To dispel, remove, drive off; घनतिमिरमुषि ज्योतिषि
[Śi.4.67;] [Ratn.3.19.] (Fig.) To ruin, undo; न वेत्सि मुषितमात्मानम्
[K.164;] [Ratn.4.3.] To eclipse, cover, envelop, conceal; सैन्यरेणुमुषितार्कदीधितिः
[R.11.51.] To captivate, enrapture, ravish; व्रीडास्फुटस्मितविसृष्टकटाक्षमुष्टः
[Bhāg.8.12.22.] To surpass, excel; मुष्णञ् श्रियमशोकानां रक्तैः परिजनाम्बरैः । गीतैर्वराङ्गनानां च कोकिलभ्रमरध्वनिम् ॥
[Ks.55.113;] [Ratn.1.24;] [Bk.9.92;] [Me.49.] To deceive; मुषितोऽस्मि महात्मभिः
[Bhāg.1.13.26.] -II. 1 P. (मोषति)
To hurt, injure, kill. -III.4 P. (मुष्यति)
To steal.
To break, destroy.
मुष् [muṣ] 1 Stealing, removing, destroying.
Surpassing, excelling.