खेचरी

महाराष्ट्र शब्दकोश

 न. गाढवी व घोडा यांची मिश्र संतानि ; अश्वतर मोआदि ७ ( सं . खरज , हिं . खच्चर )
 स्त्री. हट्योगांतील एक मुद्रा ; गुरुपदिष्ट पद्धतीनें दृष्टी भ्रमध्यावर नेहटुन इडा , पिंगला व सुषुम्रा या तीन नाड्यांचा मार्ग जें कपाळाच्या आंतील छीद्र , त्यात जिभेचें टोक वळवुण राखण्याची क्रिया . ही मुद्रा सर्व मुद्रांत श्रेष्ठ आहे . ' जेवी खेचरीयोगिया । ' - एरुस्व ९ . ३२ . ' तेरा दिवसीं खेचरी सिद्धि साधुन । योगिया । ' - एरुस्व ९ . ३२ . ' तेरा दिवसी खेचरी सिद्धि साधुन । ' - स्वादि ९ . ५ . २१ . ( सं .)

A Sanskrit English Dictionary

खे—चरी  f.  f. with सिद्धि or गति, the magical power of flying, [Kathās. xx, 105]; [Sarvad.] ix &c.

ROOTS:

खे चरी

दुर्गा, [MBh. iv, 186]
a विद्या-धरी, [Rudray.]
a particular मुद्रा or position of the fingers
an earring or a cylinder of wood passed through the lobe of the ear, [W.]