काकु

{ kākuḥ }

हिन्दी (hindi) WN

noun  अलंकार में वक्रोक्ति के दो भेदों में से एक   Ex. काकु में शब्द की ध्वनि से भिन्न अर्थ या अभिप्राय ग्रहण किया जाता है ।

ONTOLOGY:

गुणधर्म (property) ➜ अमूर्त (Abstract) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben কাকু

guj કાકુ

kok काकू

mal കാകു

ori କାକୁ

pan ਕਾਕੂ

urd کاکو

See : व्यंग्य

A dictionary, Marathi and English

kāku f S One of the forms of a proposition--that in which, through the interrogative or other tone of utterance, the sense intended is shown to be opposite to the sense literally expressed. Ex. मी काय समजत नाहीं परंतु मी निरुपाय होतों i. e. I do understand; तो काय मुर्ख आहें i. e. He is not a fool; हे होणार नाहीं i. e. This assuredly will be.

महाराष्ट्र शब्दकोश

 स्त्री. एक प्रकारचा अलंकार ; यांत प्रस्नार्थक किंवा दुसर्‍या स्वरानें शब्दांर्थाच्या अर्थाहून उलट अर्थ ध्वनित होतो ; स्वरबेह्देंकरुन विरुदार्थ कल्पनाबोधक जो वाक्याचा डौल तो . ' मी काय तुझी भाषणें समजत नाहीं ? परंतु काय करुं उपाय नाहीं ?' ( यांत भाषणें समजतों असा अर्थ होतो ). ' तो काय मुर्ख आहे ? ' हें होणार नाहीं ?' ( म्हणजे हें खात्रीनें होईल .) ( सं .)

A Sanskrit English Dictionary

काकु  f.  f. a peculiar tone or change of the voice resulting from distress or fear or anger or grief &c., [Uṇ. i, 1]; [Sāh.]
a cry of sorrow, complaint, lamentation, [Vikr. 42]
stress, emphasis, [Naiṣ.]
the tongue, [L.]
शेवाकाकु   muttering, murmuring, [W.] ( cf..)

The Practical Sanskrit-English Dictionary

काकुः [kākuḥ]  f. f.
Change of the voice under different emotions, such as fear, grief, anger; 'काकुः स्त्रियां विकारो यः शोकभीत्यादिभिर्ध्वनेः' Ak. भिन्नकण्ठध्वनिर्धीरैः काकुरित्यभि- धीयते [S. D.] अलीककाकुकरणकुशलताम् [K.222;] कामे कान्ते सार- सिकाकाकुरुतेन [Śi.6.76.] (Hence)
A word of negation used in such a manner that it implies the contrary (affirmative), as in questions of appeal (in such cases intended meaning is suggested by a change of the voice.); cf. [Pt.1.146.]
Muttering, murmuring.
Tongue काकुर्जिह्वा सास्मिन्नुद्यत इति काकुदम् Mbh. on [P.I.1.1.]
Stress, emphasis.

Shabda-Sagara

काकु  f.  ( -कुः)
1. Change of voice in fear, grief, &c.
2. Muttering, murmuring.
3. The tongue.
E. कक् to deride, उण् affix, deriv. irr.

ROOTS:

कक् उण्