कराल [karāla] a.
Dreadful, formidable, frightful, terrible;
[U.5.5,6.1;] [Māl.3;] [Bg.11.23,25,27;] वपुर्महोरगस्येव करालफणमण्डलम्
[R.12.98;] [Mv.3.48.] Gaping, opening wide; करालवक्त्र
[U.5.6.] Great, large, high, lofty.
Uneven, jagged; pointed; प्रालेयमिश्रमकरन्द- करालकोशैः (पुष्पैः)
[Ve.2.6;] [Māl.1.38.] Harsh, क्वणितकरालकिंकिणीकः
[Māl.5.3.] Wide, spacious; सन्धिः करालो भवेत्
[Mk.3.12.] Deformed.
Having projecting teeth; करालो दन्तुरे तुङ्गे विकृतोज्ज्वलयोरपि । विग्रहे भीषणे ... ॥
[Nm.] लः Resin, pitch.
A disease of the teeth.
Black Tulasī.
-ला A terrific form of Durgā; ˚आयतनम्; न करालोपहलाराच्च फलमन्यद्विभाव्यते
[Māl.5.] 33.
-ली One of the seven tongues of fire. काली कराली च मनोजवा च Muṇḍ.1.2.4.
-लम् A particular condiment.-Comp.
-दंष्ट्र a. a. having terrific teeth.
-वदना an epithet of Durgā.