जन्म-मरण
`मातृपदाचे रुग्णालय' उद्घाटन करुनी आलो ।
तोच समजले `पंत वारले,' शोकसभेसि निघालो ॥
गरिबी हटाव
`हटाव गरिबी' बाई वदल्या, चमत्कार तो घडोनिया आला ।
`गरिब बिचार्या' साठांचा तो, संच अता मंत्रीगण बनला ॥
हरित - क्रान्ति
भर्जरि हिरवी साडी, चुडे शिणगार तियेला शोभे ।
विवाह होवुनि, वर्ष जाहले, हरितक्रांति तरुला लाभें ।
प्रभाव
नत्र, झाडांना युरीया, घालितो, फलभार हेतू ।
साध्य होते ना तिथें ते, नवशिशू सदनीं परंतू ।
परिवर्तन
वाट ही, परिवर्तनाची मर्द झुल्फे वाढवितो ।
नार घे, पेशा नराचा, ओळखेना, `ती' न `तो' ॥
उद्घाटन
प्रसूतीगृहां चालविण्याचा, महिला डाँक्टर विचार झाला ।
सुमुहूर्ताचीं वाट पाहतां, तिची प्रसूती, त्याच गृहाला ।
अलंकार
तो - अलंकार ते हवे कशाला, हेमांगी तू, नाव सुवर्णा ।
ती - फेका वस्त्रे अंगावरची नाव दिगंबर, तुम्ही साजणा ।
पत्नीचा तो पदर फडफडे नवर्यामागें स्कूटरवरुनीं
नवीन फँशन, त्या पदराची, चौपट खपले वाण दुकानीं ॥
परदेशा पाहुणे पाहती कसे नियंत्रण रहदारीचें ?
रस्ता भरतां, ताबा घेवुनि, तांडे येतीं, गाई-म्हशींचे ।
सहकार्यानें कितीक धंदे, येतीं उदयाला ।
पोलिस - दादा - गट्टी, भट्टी, सुयोग धंद्याला ॥
मस्तकीं माळूनि पुष्पें, फुलविते नारी बगीचा ।
बुध्दिवादी, मूढ वा ती, धुंद नर, जाणील कैचा ? ॥
मन सखीच्या पावलांचे रुप ना वर्णू सफाई ।
जोड नूतन, पादुकांचा, शतदिनां वरती न जाई ॥
सागरावरीं जहाज चाले, भल्या उंच शीडानें ।
दिसे न कोणां, पाई वायू तो, वाहुनि ने तेजानें ॥
देव दिसेना सर्व ठिकाणीं, म्हणोनि माता पृथ्वींवरतीं ।
संपत्ती ना, सकल जनांना, म्हणोनि दिधले बालक हातीं ॥