|
स्त्री. जलस्थलमय गोल ; भूगोल . भूमि . जमीन या शब्दांखालीं दिलेल्या सर्व अर्थांत व वाक्यप्रचारांत जमिनीच्या ऐवजीं भुई शब्दहि योजतात . शरीराची उंची ; चण ; बांधा ; ठेवण . त्या माणसाची भुई ठेंगणी आहे . [ सं भूमि ; सिं . भुई ] म्ह० पळत्या पायाला भुई थोडी . ( वाप्र . ) ०उकरणें क्रि . भुई ओर खडणें ; निष्कारण पायाचीं बोटें भुईवर ओढीत राहणें ( दोषी , गुन्हा शाबीत झालेल्या किवा लाजलेल्या इसमासंबंधानें म्हणतात ). भुईचा लहान वि . खुजट ; ठेंगू ; लहान चणीचा . भुईचा सावरणें क्रि . ( ल . ) भयंकर दुखण्यांतून बरें होणें ; पुनः आपल्या पायांवर उभें राहणें . भुईच्या तुकड्यावर राहणें कोठें तरी राहणें . भुईंत जाणें क्रि . खुजट , खुरटें होणें ( प्राणी , वनस्पति ). भुई फोडून जाणें क्रि . ( लज्जेनें ) भुईंत गडप होण्यास , तोंड लपविण्यास तयार होणें , असणें . ०बडविणें क्रि . ( ल ) तुफान घेणें ; खोटा ठपका , आरोप करणें . साप साप म्हणून भूई बडवूं नये . भुई बोम देऊन उठणें एखाद्याच्या पापाविरुद्ध लोकांनीं मोठ्यानें ओरडणें ; पाप प्रसिद्ध होणें , करणें , सामाशब्द - ०आवळी स्त्री. एक झाड . हिची पानें लाजाळू सारखीं बारीक ; उंची वीत दोन विती असते . फळें हिरवीं व नाचणीएवढीं ; रुचि आंबट व कडवट असते . ०कंद कांदा - पु . एक वनस्पति , कंद . ०काला पु. जमीन सारवण्यासाठीं एकत्र केलेलें शेण व पाणी ; सारवण . ०कोट पु. मैदानावरचा किल्ला . डोंगरी किल्ल्याच्या उलट . कोहळा , कोहाळा , कोहोळा , कोव्हाळा , कोहळें , कोव्हळें पुन . भुईकोहळीचा कंद . भूईकोहळ्यांत साधा भुईकोहळा व दूधभुईकोहळा अशा दोन जाती आहेत . याचा पाक शक्तिवर्धक आहे . - वगु ४ . ११६ . ०कोहळी कोव्हाळी - स्त्री . भुई कोहळ्याचा वेल . ०घर न. भुईखालील खोली ; तळघर . भुईंचणे , भोयचणे पु . अव . ( तंजा . ) भुईमूग . ०चांपा फा - पु . एक फूलझाड . याला पानें फुटण्यापूर्वीं भुईंतूनच दांडा येऊन त्यास फुलें येतात . ०चार स्त्री. ( राजा ) गुरांना खावयास योग्य असें हिरवें गवत , ओला चारा इ ००छत्री स्त्री. एक वनस्पति ; अलंबें ; कुत्र्याचें मूत . ०ठाकूर पु. ( निंदार्थी ) खुजा , ठेंगू . वामन मूर्ति मनुष्य इ ००तरवड पु. एक औषधी झाड ; सोनामुखी . ०देणें न. जमिनीचें भाडें . ०नळा पु. दारुनें भरलेला मातीचा नळा . हा भुईंवर ठेवून पेटविला म्हणजे दारुच्या ठिणग्या कारंज्यासारख्या उडतात . ०नेत न. एका औषधीचें नांव . ०पारणें न. ( पानाशिवाय , ताटाशिवाय ) भुईवरच जेवण्याचें व्रत . ०पाळणा पु. भुईवरचा पाळणा . घोडेपाळण्याच्या उलट . ०फुगडी स्त्री. एक मुलींचा खेळ . - मेखेपु २१८ . ०फोड न. भुईछत्री पहा . ०बिब्बा पु. ( बे . ) एक प्रकारची वनस्पति . बिब्बा उतल्यास हिचा रस लावल्यानें तो कमी होतो . ०भाग पु. ( सरकारनें ) पैशाच्या रुपानें धारा घेण्याऐवजीं जमीनीच्या उत्पन्नाचा घेतलेला भाग . ०भाटलें न. ( कों . ) ज्यामध्यें वरकस अथवा निकृष्ट धान्यांची लागवड करतात अशी जमीन ; वरकस जमीन ; डोंगराळ आणि सखल जमीन . आगर व शेत व भुईंभाटलें व महाजनकी ह्यांचें उत्पन्न . ( कांहीं खतपत्रांमध्यें जमिनी याअर्थी हा शब्द योजतात ) सर्व प्रकारच्या व सर्व उपयोगाच्या जमिनी . ०भाडें न. दुसर्याच्या मालकीच्या जमिनीवर इमारत बांधली असतां मालकीहक्काबद्दल द्यावयाचें भाडें ; भुईदेणें . ०माडा पु. ( कों . ) आपोआप बीज पडून उगवलेला रोपा . ०मीठ न. डोकेंदुखी , दंश इ० वर लावण्यास करतात तो चिकणमाती , मीठ व पाणी यांच्या मिश्रणाचा लेप . ०मूग पु. एक कंद . याच्या वेलाचे ताणे जमिनीवर पसरतात . वेलास आर्या फुटून त्या जमिनींत गेल्यावर तेथें त्याच्या शेंगा होतात . भुईमुगाचा खाण्याकडे व तेल काढण्याकडे उपयोग होतो वेलाची शेंग . ०रिंगणें न. सामान्यतः रिंगणें ; लहान मुलाचें चोखणें . ०शेंग स्त्री. भुईमुगाची शेंग . ०सपाटी स्त्री. भूपृष्ठ ०सर न. भुई ; जमीन ( घराची ). - क्रिवि . भुईच्या पृष्ठभागावर ; भूपृष्ठाला लागून . ०सरपट टां - क्रिवि . भुईस लागून ; भुईबरोबर ( वृक्षाची खांदी , घराचें पाखें इ० असणें ); सरपट्या बाजूनें पण पृष्ठभागापासून दूर ( बाण , गोळी इ० कांचें जाणें ). [ भुई + सरपटणें ] ०सरपटा पु. जमीनीवर पसरणार्या एका वेलीचें नांव . ०सांड क्रिवि . ( राजा . ) भुईपासून थोडें वर ( ओझें उचलणें ); जमीनसांड .
|