धरले तर चावतें, सोडले तर पळतें

मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार

   एखाघा मनुष्याला साप दिसला असतां त्याला धरावयास जावें तर तो चावणयाची भीति वाटते व सोडून घावे तर पळून जाऊन पुन्हां आपणास किंवा दुसर्‍यास चावण्याची भीति असते
   अशी त्याची द्विधा मनस्थिति होऊन काय करावें तें सुचत नाहीसें होतें. तु ०- इकडे आड तिकडे विहीर. खाल्ले तर बाधतें टाकलें तर टाकलें तर श्रापतें.