पु. - काळ्या रंगाचा , लांबट व बळकट खोंबीचा , मांस , किडे गोचीड वगैरे खाणारा , कावकाव असा कर्कश शब्द करणारा एक पक्षी ; काक .
- अगस्त्याच्या फुलांतील कावळ्याच्या आकाराची काडी .
- केळफुलांच्या दात्यांतील एक न शिजणारा निबर तंतु , हा काढुन मग दात्यांची भाजी करतात .
- कावळी नांवाच्या वेलीचें फळ .
- ( बैलगाडी ) गाडीवानाच्या चाबकाच्या टोकाला असलेला गोंडा .
- ( बे .) आमटी वाढण्याचें एक सारपात्र .
- ( कों .) नारळीच्या झाडाच्या शेंड्यावरीलल कोवळ्या पानांचा झुबका . - कृषि ७४८ .
- ( जरतार ) कावळ्याच्या चोंचीच्या आकाराचा एक चिमटा . ( सं . काक ; ते . काकि ; सिं . काउ ; हिं . काव्वा ; इं . क्रो ). ( वाप्र .)
०शिवणे - मृताच्या दहाव्या दिवशीं त्याच्या नावानें केलेल्या पिंडास कावळ्यानें स्पर्श करणें .
- स्त्री . अस्पर्श झाली असतां लहान मुलांच्या समजुतीकरितां हा शब्द वापरतात . ( कावळा शिवला म्हणजे पाप लागतें अशी समजूत ' मद्विकम तुच्छ नरा , शिवला हा जेविं काक डाग मला । ' - मोविन डाग मला । ' - मोवन १२ . ३७ .
चें आयुष्य असणें - शंभर वर्षे म्हणजे दीर्घायुष्य असणें .
-
च्या शापानें गाई मरत नाहींत - क्षुद्र माणसानें थोरामोठ्यांना कितीहि दूषणें दिली तरी त्याचें कांहींहि नुकसान होत नाही . पांढरे कावळें जिकडे असतील तिकडे जाणें = देशत्याग करनें .
( पोटांत )
कावळे कोकलणें - ओरडणे - फार भूक लागणें .
( गो .) कावळे म्हातारे जावप = पुष्कळ काळ लोटणें .
म्ह० - कावळा सार्‍यांचा गू खाईल पण कावळ्याचा कोन खाईल = ओंगळपणा , नीचपणा , हलकटपणा याम्नी युक्त अशा माणसाबद्दल योजतात .
- कावळां मोत्यापोवळ्यांचा चारा काय उपयोगी ? = गाढवास गुळाची चव काय ?
- घरांत नाहीं शीत कावळ्यास आमंत्रण = अंगांत सामर्थ्य नसतां बडेजावीच्या गोष्टी बोलणें , जवळ पैसा नसतां भरमसाटपणे देणग्यांची वचनें देणें .
- कावळ्यानें गु . उष्टावप = कावळ्यानें गु उष्टावण्यापुर्वी म्हणजे अगदी सकाळी . कावळे
बुक - न . पत्रे पावत्या . बिलें इ० चिकटून ठेवण्याकरिती शिवणीपासुन दोन बोटें रंदीच्या कागदाच्या पट्ट्या कापून शिवुन तयार केलेंलें चिकटबुक .
-
ळ्याचा डोळा - पु .
- ( राजा .) एक वनस्पतीचें फुल .
- ( ल .) फार पातळ ताक .
-
चें गोत - न . एखाद्याच्या घरीं कांहीं निमित्तानें जमलेला गोतावळा ; अनेक नात्यागोत्याच्या माणसांची गर्दी . झुंड वगैरे .