रे हिर्या माझिया झलक घरीं !
रे झळक उरीं ! तूं झळक उरीं ! ध्रु०
जरी घरोघर दिवे विझविले,
जरि घोरत जन सारे निजले,
शांत शक्क चहुंकडे जाहलें,
किर्र बोलते रात्र जरी- १
स्वप्नभूमिंतिल जैशा हांका
कोल्हे देती एकमेकां,
प्रतिध्वनी भयसूचक जरि का
वाहत येई खोल तरी- २
आकाशाच्या जरी अंगणीं
देवहि निजले दिवे विझवुनी;
गाढ ढगांच्या फटींमधूनी
चोरापरि शशि बघे जरी- ३
शांति असो कीं वीज कडकडो,
अचल असो नभ, कडाडुनि पडो,
शेष डगमगो, धरा तडतडो,
क्षिती तयांची कोण करी ? ४
प्रकाशभाषा तुझी मधुर ती
गोंधळ उडवो इतरां चित्तीं;
कळेल मज ती सुंदर गीती,
प्रळयमेघ गर्जले तरी.