भक्तिगीते - श्रांत

उफाळलेल्या महासागरीं ।
शिडावीण, होडीस वल्हवितां ।
विशाल अंतर तोडित जातां ।
नाव लागली अतां किनारीम ॥
दिवस नव्हाळीचें `ते' होते ।
आठवणी त्या, फक्त राहिल्या ।
`खदखदतो' मज पाहुनि सागर ।
`मी' नतमस्तक, अखेर `पामर' ॥