शुकाख्यान - अभंग ५१ ते ७५

मी खेळलों गोकुळीं । गोव-ळ्यांचे खेळीं मेळीं । प्रणिली भीमकरायाची बाळी । राज्य केलें द्बारकेचें ॥५१॥
सोळा सहस्त्र अंत:पुरें । साठी सहस्त्र कन्याकुमरें । रथ गज सैन्य अपारें । गणीत नाहीं वैभवा ॥५२॥
दैत्यांचें निर्दा-ळण केलें । इंद्रादि देव स्वस्थानीं बैसविले । एकछत्रीं राज्य केलें । राज्यीं स्थापिलें धर्मराया ॥५३॥
या उपरी तूं राज्य करीं । निघें उदरा बाहेरी । सुख अपार संसारीं । ऋषि नंदना ॥५४॥
कांहीं नको धरूं भय । लवकरी बोहरी ये । हें ऐकोनि शुकदेव राये । बो-लता जाहला ॥५५॥
देवा तुह्मीं बोलिलें । म्यां बहुत जन्म भोगिले । आतां फार जजर्र जाहलें । देह माझें ॥५६॥
आतां विनंति परि-येसीं । जगज्जीवन ह्लषिकेशी । सुख दु:ख तुजपाशीं । निवेदितों ॥५७॥
मागें जन्म जन्मांतरीं । कष्ट भोगिले शरीरीं । तें दु:ख मुरारी । काय सांगों ॥५८॥
येथूनि धरिसें परिकरू । नावेक सांगेन मनहरू । तेथें होतां ऋषिश्वरू । व्यासऋषि ॥५९॥
तेही ग्रंथ केले अनेक । अठरा पर्व भारत देख । वेदादी पुराणें देख । वेदांत सुत्रें ॥६०॥
प्रथम जन्म ब्राम्हण कुळीं । तेनें संध्यास्त्रान त्रिकाळीं । आतिथ्य कवणे काळीं । आथीचना ॥६१॥
जेथें देवधर्म चुकलों । आधा मोहपरि गुंतलों । कर्म करों लागलों । अनेकांचें ॥६२॥
दोघी स्त्रिया होत्या घरीं । त्यांतें सोडोनी परद्बार करी । मन माझें कवणे परी । स्थीर नोहे ॥६३॥
प्रीति असे एकीवरी । दुसरी ते दूर धरी । वस्त्रें अलंकारीं भेद करीं । ऐसीपरी घडली ॥६४॥
एकी आवडी जीवाहूनि । दुजेची गोष्ट नायकें कानीं । तिनें पतिसुख स्वप्रीं । देखिलें नाहीं ॥६५॥
ते काय करील अबळा । माझी मति चंडाळा । सदा करि तीसीं कळ । सुख तिळ न जाणें ॥६६॥
दिवस क्रमी ती ऐसिया रीति । रात्रीं रुतु नेदी तिजप्रति । तेणें उलथों पाहे क्षिती । तियेचे दु:खास्तव ॥६७॥
मासाचे सोळा रुतु । तयातें चुकवी अवचितु । तरी बारा ब्रह्महत्या पडतु । पुरुषावरी ॥६८॥
ऐशा हत्या नित्य बारा । जन्मावरि पडिल्या शारंगधरा । त्या पापाचे डोंगर । जाले देवा ॥६९॥
ऐसिया पापास्तव देव । हीनयाति जन्मलों केशवा । पुनरपि जन्म माधवा । पावलों मी ॥७०॥
शूद्रयाति मी जन्मलों । ऋषिकर्म आचरों लागलों । देवा तुज चुकलों । खळीं झाडितां ॥७१॥
त्या पापास्तव श्रीपति । जन्म पावलों मातंग जाति । मातंगी जननी रमापति । झाली माझी ॥७१॥
ते नगरीचा राजा । प्रतिपाळ करी माझा । तयाचे स्वामिकाजा । तेथें पुरुवनी । अनुसरलों ॥७३॥
कवण एके अवसरीं । परचक्र आलें राज्यावरी । राजा निघाला बाहेरी । युद्धा-लागीम ॥७४॥
तेथें म्यां सैन्य मारिलें । रायें मज वेतन केलें । वैरियातें निर्दाळिलें । अर्धपळ न होतां ॥७५॥