बालक्रीडा - अभंग ५१ ते ५५

५१.
मृगाचिये श्रृंगें धरोनी नाचती । जन हांसताती खद-खदां ॥१॥
भोजना बैसती घांस घेती हातीं । मांजरें देखती दुरो-निया ॥२॥
गळां त्यांच्या तेव्हां धरी मेघ:श्याम । पुच्छ बळिराम ओढीतसे ॥३॥
यशोदा धांवत खदखदां हांसत । गौळणी समस्त पाहताती ॥४॥
पुसतांची मामा चोंगई दाविती । मर्कटाचे धरिती दोन्ही कान ॥५॥
रोहीणी ह्मणे डसतील बाळा । किती म्यां याजला सांभाळावें ॥६॥
पाणी उडविती प्रतिबिंब पाहाती । गोरस सांडिती भू-मीवरी ॥७॥
नामा ह्मणे स्वामे सर्वांचा जो साक्षी । धरितसे पक्षी चुकवुनी ॥८॥

५२.
मुतूनिया हायें भूमी सारविती । पोटासी पुसती दोघे-जण ॥१॥
घेऊनियां काष्ट घाशिताती दांत । वाकुल्या दावीत नंदा- लागीं ॥२॥
जेवितां जेवितां बाहेर पळती । श्वानासी बाहाती यूयू करुनी ॥३॥
तयापुढें दोघे ठेवूनियां वाटी । घालिताती मिठी गळां त्याच्या ॥४॥
देखोनियां जन खदखदां । हांसती । येशोदे सांगती कौतु-कानें ॥५॥
भिंती धरूनियां उभे राहाताती । आधार जगतीं ज्यांच्या असे ॥६॥
उभयतां जाती बिदीं खेळावया । कुरवंडी काया नामयाची ॥७॥

५३.
मिळवूनि सौंगडे सांगती तयासी । चला गोरसासी देतों तुम्हां ॥१॥
गेली असे एक गौळण जळाळा । सांगे तो गोपाळा तेथें जाऊं ॥२॥
न पुरेची हात दूध शिंक्यावरी । करावें मुरारी कैसें येथें ॥३॥
पाटावरी रची वनमाळी । पाडीतसे डुळी मोहो-रीनें ॥४॥
बडवोनी टिरी नाचतसे पेंदा । भलीले गोविंदा युक्ती केली ॥५॥
उदलाले बेत्या कलूं नको नलबला । थांबालीलो गोळा लेनियाचा ॥६॥
कोणी पिती दूध कोणी खाती दहीं । आली लव-लाही गौळण ते ॥७॥
अहर्निशीं धराया पहातें मी तुज । जासी कैसा आज चोरटीया ॥८॥
मुख्रींहूनि पय टाकी तिच्या डोळां । नामा ह्मणे पळा सांगतसे ॥९॥

५४.
गार्‍हाणें सांगाया । आल्या गोकुळींच्या स्रिया ॥१॥
यशोदा ऐकत । पळे बाहेरी भगवंत ॥२॥
एक ह्मणे लोणी । माझें भक्षी चक्रपाणी ॥३॥
फोडितसे भांडे । विर्जिलिया ह्मणे रांडे ॥४॥
गाई वासरें सोडितो । येऊन आह्मांसी सांगतो ॥५॥
अष्टदळ का-ढिलें अंगणीं । वरी मुते चक्रपाणी ॥६॥
घेऊनियां आला अग्न । तुझ्या घरासी लावीन ॥७॥
देईन मी तोंडावर । तुझ्या बापाचें हे घर ॥८॥
घेतसे वरखडे । शिण्या देऊनियां रडे ॥९॥
एकी ह्मणे गरोदर । पाहूं तुह्मा गे डोंगर ॥१०॥
सांगती गौळणी । यशोदा तें ऐके कानीं ॥११॥
नामा ह्मणे न मनी देव । माय ह्मणे अवघी वाव ॥१२॥

५५.
एक ह्मणे धरी स्तन । याचे उपटीन कान ॥१॥
यशोदे तुला येईल राग । आपुल्या पोरा कांहीं सांग ॥२॥
अंधारीं लपत । पोरें करिती आकांत ॥३॥
सांगतसों शिकवणा । खोडी नको करूं कृष्णा ॥४॥
तोंड करूनि वांकडें । मला ह्मणे तशीच रडे ॥५॥
पोरां शिकवीत । गोरस आणारे समस्त ॥६॥
आह्मी निजलों समस्त । काजळ मुखासी लावीत ॥७॥
मेले आणूनियां सर्प । माझ्या पोरा दावी दर्प ॥८॥
योगियांचें नये लक्षा । त्यासी लावूं ह्मणती शिक्षा ॥९॥
अनंत गार्‍हाणीं । नामा ह्मणे कीर्ति वानीं ॥१०॥