Dictionaries | References

समर्था घरचें श्र्वान, त्याला सर्व देती मान

   
Script: Devanagari

समर्था घरचें श्र्वान, त्याला सर्व देती मान

   मोठयाच्या आश्रयास असणारा नीचहि मोठेपणा पावतो. ‘ समर्थांचें घरीचें श्र्वान
   त्यास सर्वही देती मान
   ’ देवीदास-व्यंस्तो १७.

Related Words

समर्था घरचें श्र्वान, त्याला सर्व देती मान   सर्व-सार   सर्व शिक्षा अभियान   सर्व शिक्षा अभियानम्   मान रखना   मान   मान-अपमान   सर्व-सार उपनिषद   सर्व-सार उपनिषद्   मान-असन्मान   मान राखणे   मान खालान   म्हाळपै घरचें ताक मागतल्यानी व्हरच्याक   द्रव्यवान्‌ कर्ज मागती, सर्व नेऊन देती   श्र्वान   सर्व   बेडकाला डबकें, त्याला जग पारखें   देतां घेताअं रोख ठोक, त्याला घेरती सर्व लोक   दुष्टाला सर्व दुष्टच दिसतात   सगळया जगाचा, मान आहे रुढीला   मान गैयै   मान बावनाय   मान हो   मान खालामनाय   मान मुरडणें   मान होनाय   दी मान तर घे मान   मान गैयि   എല്ലാവർക്കും വിദ്യാഭ്യാസം   मान खहा   मान वांकविणें   मान थांहो   मान दिवप   मान मोडणें   मान कापणें   अग्रपूजेचा मान   ಮಾನ ಉಳಿಸು   इंगा फिरला म्हणजे सर्व समजते   सर्व सम्मति   सर्व-सारोपनिषद   सर्व-सारोपनिषद्   unanimity   तरुणपणीं नम्र होशी, वृद्धपणी मान घेशी   सर्व बाद   द्रव्य ज्याच्या संग्रहीं, त्याला सगळें जग वश होई   सर्व सहमति   अति परिचय खोटा मान राहात नाहीं   बेपर्वाय   विद्यया लभते सर्व विद्या सर्वत्र पूज्यते   ज्‍याच्या गाठीं पैका, त्‍याचें म्‍हणती सर्व ऐका   मानापमान   साखरेचा खाणार, त्याला देव देणार   शेतकर्‍याची उसणवारी, त्याला ठार मारी   मान कंबर एक करप   वचनास मान देणें   मोठी मान करणें   पक्कान्नाच घांस, त्याला विघ्नांची रास   मान न ठेवणारा   गुडघ्‍यांत मान घालणें   गुडघ्‍यांत मान घालून बसणें   मान डोलावणें, हालविणे   मान कापून टाकणें   मान कापून देणें   उलटी घोडी, मान मोडी   शब्दाला मान देणें   मांडीवर मान ठेवणें   जो वागे तानमान, तोच या जगी मिळवी मान   दरबारीं मान, विडथाचें पान   उद्योगानें सर्व सोपें, आळसानें सर्व कठीण   परिपाठानें सर्व सोपें   विद्या आली हातां, मुरुशीं देती लचा   म्हापशाची पेठ, सर्व चट   म्हापसें पेठ, सर्व चट   ग्रीवा   यत्नेन सर्व वशः   आत्मवत् सर्व भूतानि   सर्व रस्ते रोमकडे जातात   अंधारांत सर्व रंग सारखेच   जनामुखी प्रगट कीर्ति, विरळा दोष देती   एक नन्ना सर्व साधी   दया नाहीं ठाऊक, त्याला म्हणावें खाटीक   हळदीपासून नवरा बोहराः त्याला कितीक सावरा   बसूं जाणे त्याला ऊठ कोण म्हणे   दे मान तर घे मान, नाहीं तर बस कुत्र्यासमान   ऐकून घेत नाही, त्याला सांगू नये काहीं   नेमानें काम करितो, त्याला क्कचित पश्चाताप होतो   स्वाभावानें जो चांगला सदा सुख असे त्याला   गर्दन   अपात्रीं आदर मान टिकतांना कठीण   रडून मान आणि पडून दंडवत   दुसर्‍याचें कर्ज वारावें, तर त्याला पुसावें   मध्येंच टाकी कार्याला, आरंभशूर म्हणती त्याला   फुकट खाये, त्याला महाग ससता काये   आधीं होता मठ, त्याला घातला तट   अविश्र्वास हे नवहे ज्ञान, सर्व परी मूर्खत्व मान   फुकटचें खाय, त्याला सस्त महाग काय   आवडीने केला पति, त्याला झाली रक्तपिती   अति ऊ त्याला खाज नाहीं आणि अति ऋण (देणें) त्याला लाज नाहीं   गरीब पाहती, त्‍यास सर्व दाबती   द्रव्यवान्‍ बोलती, सर्व मौन धरिती   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP