वाव

{ vāva }

A dictionary, Marathi and English

   Wind or air. 2 m f Room, space unoccupied and available. 3 Sometimes used of Leisure or unengaged and not unsuitable time. 4 fig. Reason, ground, reasonable occasion, place, room. Ex. तुला फावलें तर ये असें तुमचें वचन सांपडलें म्हणजे त्याला घरीं बसा- यास वाव झाला. 5 n Wild and useless vegetation, weeds.
   Vain, void, unavailing, abortive, unproductive--efforts, measures, speech. Ex. जरीं अनुकूल नसे दैव ॥ तरीं केले उपाय होति वाव ॥.

Aryabhushan School Dictionary

  m  Wind.
  m f  Room. Leisure. Reason.
 a   Vain.

मराठी (Marathi) WN

 noun  समावेशासाठीचा अवकाश   Ex. सभागृह इतके भरले होते की मुंगीलाही शिरायला वाव नव्हता

ONTOLOGY:

अवस्था (State) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

जागा

Wordnet:

bd जायगा

ben জায়গা

guj ગુંજાઈશ

hin गुंजाइश

kas گُنٛجٲیِش

mni ꯃꯐꯝ

nep गुञ्जाइस

pan ਗੁੰਜਾਇਸ਼

san शक्यता

tam வசதி

tel స్థలం

urd گنجائش

महाराष्ट्र शब्दकोश

  पु. 
  पु. बिनखवल्याचा मासा . - बदलापूर १३२ .
  स्त्री. ( गो . ) विहीर ; बाव . [ सं . वापी ]
   स्त्रीन . दोन्ही हात पूर्ण पसरले असतां होणारे अंतर ; लांबी मोजण्याचे एक परिमाण ;
   हात . पवनाते वावी मवावे । - ज्ञा १० . १७८ ; १२ . ६३ . पसरुनि वृत्तिची वावे । दिटी रुपाते दे खेवे । - अमृ ९ . २२ . न मिळे गुरुक्त धनुसी जो गुण तो व्यर्थ लाख बावे हो । - मोवन १९ . ५ . ८ . वस्तुवीण दुसरे वावो । - मुआदि १ . ३७ . [ सं . वि + अय ]
   वायु ; वारा ; हवा . लागतां श्रीकृष्णाचा सुवावो । अवघा संसारचि होय वावो । - एभा १ . २५१ ; १२ . ३०४ .
   - पुस्त्री जागा ; अवकाश ; रीघ . पुढे कनकवेत्रधारी धांवोन । वाव करिती चालावया । - ह ३३ . ११९ .
   सवड ; अवसर ; फुरसत ; योग्य वेळ .
   ( ल . ) सबब ; कारण ; निमित्त ; आधार ; योग्य प्रसंग , स्थान , वेळ .
   शिरकाव ; प्रवेश ; रिघाव .
  न. तण ; कस्तण ; निरुपयोगी गवत . [ सं . वायु ] वावझड - स्त्री . वार्‍यामुळे पावसाचे येणारे तुषार ; शिंतोडे . [ वाव + झड ] वावझडी - स्त्री .
   वावझड ; पावसाचे वार्‍याने आलेले तुषार , शिंतोडे .
   अशा तुषारामुळे येणारी हुडहुडी ; गारठा ; शिरशिरी . ( क्रि० लागणे ; भरणे ; येणे . ) [ वाव + झडी ]

A Sanskrit English Dictionary

वाव  n.  ind. (a particle laying stress on the word preceding it, esp. in relative clauses; also ह वा॑व॑, ह [ ख॑लु] , उ ह वाव, ह त्वा॑व॑ [q.v.]) just, indeed, even, [TS.]; [Br.] (in, [ŚBr.] only from book vi), [Up.]; [BhP.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

वाव [vāva]   ind. A particle laying stress on the preceding word; त उपनिषद्ब्राह्मी वाव त उपनिषदमब्रूमेति [Ken.4.7;] यतोऽभवद्विश्वमिदं विचित्रं संस्थास्यते यत्र च वाव तिष्ठते [Bhāg. 3.22.2.]