प्रत्यादेशः [pratyādēśḥ] 1 An order, a command.
Information, declaration.
Refusal, denial, rejection, repulse, repudiation; प्रत्यादेशान्न खलु भवतो धीरतां कल्पयामि
[Me.116;] 97;
[Ś.6.9.] Obscuring, eclipsing, one that obscures, puts to shame or throws into shade; या प्रत्यादेशो रूप- गर्वितायाः श्रियः
[V.1;] [K.5.] Caution, warning.
Particularly divine caution, supernatural warning.
Reproach; न्यूनभावात्तु पश्यामि प्रत्यादेशमिवात्मनः
[Mb.3.] 2.12.
Prevention, defence (निवारण); तत्तदेव हरेत्तस्य प्रत्यादेशाय पार्थिवः
[Ms.8.334.]