नेणें कांहीं शब्द उत्तम बोलातां । नायके सांगतां एक गोष्टी ॥१॥
खुणे दावी हातें सर्वज्ञा नेत्रांसी । तेव्हां होय त्यासी श्रुत भाषा ॥२॥
नाहीं तरी येर येरासी सारिखें । मूर्खासी पारिखें तेंचि होय ॥३॥
तुका म्हणे तैसें नको देऊं देवा । बोलुनियां जीवा निववावें ॥४॥