काकडा - आरती

॥ जय जय राम कृष्ण हरि । जय जय राम कृष्ण हरि ॥

अभंग - १
श्रीज्ञानेश्वर महाराज वाक्य--
रुप पाहतां लोचनी ॥ सुख झालें वो साजणी ॥ इत्यादि मागील प्रमाणे

अभंग - २
श्रीज्ञानेश्वर महाराज वाक्य--
विष्णुविण मार्ग घेसील अव्यंग वेरी वायांचि सोंग करणी तुझी ॥१॥
येऊनि संसारा वायांचि ऊंजीगरा ॥ कैसेनि ईश्वरा पावसी हरि ॥धृ०॥
नरदेहा कैचे तुज होय साचे ॥ नव्हेरें हिताचें सुख तुज ॥२॥
ज्ञानदेव ह्मणें शरण रिघणें ॥ वैकुंठीचें पणें अंती तुज ॥३॥ ॥धृ०॥

अभंग - ३
श्रीनामदेव महाराज वाक्ये--
स्वप्नी तेनी सुखे मानीताहि सुख ॥ घेतलीया विक चाईल देहें ॥१॥
मोलाचे आयुष्य दवडीता देवाया ॥ मध्याह्याची छाया जाय वेगी ॥२॥
वेगी करी भजन काळमये श्रेष्ठ ॥ कैसेनी वैकुंठ पावसी जेणें ॥३॥
बाप रुखमा दैवीवरू विठठल हा उभा ॥ डर्वत्र घटी प्रभा त्याची आहे ॥४॥

अभंग - ४
श्री तुकाराम महाराज वाक्य--
कामें नलौचित नेदी अवलोकुं मुख ॥ बहुवाटे दु:ख फुटो पाहे ह्रदया ॥१॥
कांजी सासुरवासी मज केलें भगवंता ॥ आपुलीया सत्ता त्वाधिनता ते नाही ॥२॥
प्रभा तेंसी वाटे तुमच्या यावे दर्शना ॥३॥
येथें न चलें चोरी उरली राहे वासना ॥४॥
येथें अवघें वाया गेलें दीसती सायास ॥ तुका ह्मणे नाम दिसे जाल्या वेशाचा ॥५॥

अभंग - ५
श्री तुकाराम महाराज वाक्य--
ऐसा वाट पाहे कांही निरोप कां मूळ ॥ कांहो कळवळा तुह्मां उमटेचीना ॥१॥
आहो पांडूचंगे पंढरीचे निवासे ॥ लावुनिया आसे चाळवूनी ठेविलें ॥२॥
काय जन्मा येऊनीयां केली म्या जोडी ॥ ऐसा घडीघडी चिंता येतों आठव ॥३॥
तुका ह्मणे खरा नपवेचि विभाग ॥ धिक्कारीते जग हेंचि लाहो हिशोबे ॥४॥

अभंग - ६
श्री तुकाराम महाराज वाक्य--
कांगा केविलवाणा केलो दिनाच्या दीन ॥ काय तुझी हीन शक्ति जालीसी दासें ॥१॥
लाय येतें मना तुझा म्हणविता दास ॥ गोडी नाही रस बोलिलीया सारखी ॥२॥
लाजविली मांगे संताचीही उत्तरें ॥ कळो येतें खरें दुजें एकावरुनी ॥३॥
तुका ह्मणी माजा कोणि वदविली वाणी प्रसादा वांचुनी तुमचीया विठठला ॥४॥

अभंग - ७
श्री तुकाराम महाराज वाक्य--
जळो माझे कर्म वाया केली कटकट ॥ जालें जैसें तंट नादी आले अनुभव ॥१॥
आता पुढें धीर काय देऊं या मना ॥ ऐसें नारायण प्रेरिले ते पाहिजे ॥२॥
गुणवंत केलों दोष जाणाया साठी ॥ माझें माझे पोटी वळकट दुषण ॥३॥
तुका ह्मणी अहो केशीराजा दयाळा ॥ बरवा हा लळा पाळियेला शेवटी ॥४॥

अभंग - ८
श्री तुकाराम महाराज वाक्य--
माझें चित्त तुझे पायी ॥ राहे ऐसें करी कांही ॥ धरोनियां बाही ॥ भव हा तारी दातारा ॥१॥
चतुरा तु शिरोमणि ॥ गुणलावण्यची खाणी ॥ मुगुट सकळां मणि धन्ये तूचि विठोबा ॥२॥
करीं तिमिरांचा नाश ॥ उदया होऊनि प्रकाश ॥ तोडी आशा पाश ॥ करि वास ह्र्दयी ॥३॥
पाहें गुंतलो नेणता माझी असो तुज चिंता ॥ तुका ठेवी माथा पायी आतां राखावें ॥४॥

अभंग - ९
श्रीज्ञानेश्वर महाराज वाक्य--
पूर्व जन्मी पाप केले ते हे बहुत विस्तारले ॥ विषयसुख नाशिवंत सेविता तिमिर कोंदले ॥ चौ‍र्‍यांशि लक्ष योनी फिरता
दु:ख भोगिलो ॥ ज्ञान दृष्टी हरपली ॥ दोन्ही नेत्र आंधळे ॥१॥
धर्म जागो सदैवाचा जे बा पर उपकारी ॥ आंधळ्या दृष्टी दाते ॥ त्याचे नाम मी उच्चारी ॥धृ०॥
संसार दु:ख मुळ ॥ चहुकडे ईंगळ ॥ विश्रांति नाही कोठे ॥ रात्र दिवस तळमळ ॥ काम क्रोध लोभशूनी ॥
पा्ठा लागली वोढाळ कवणा शरण जाऊ ॥ आता दृष्टा देईल निर्मळ ॥२॥
माता पित बंधु बहीणी कोणी न पवती निर्वाणी ॥ इष्ट मित्र सज्जन सखे ॥ हे तो सुखाची मांडणी ॥ एकला मी
दु:ख भोगी कुंभ पाक जाचणी ॥ तेथे कोणी सोडीविना एक सद्‍गुरु वाचूनि ॥३॥
साधू संत मायबाप तीहि दिले कृपादान ॥ पंडरीराया यात्रे नेले घडले चंद्रभागे स्नान ॥ पुंडलिक वैद्यराज पूर्वी साधिले
साधन वैकुंठीचे मुळ मीट डोळा ल्यालो ते आंजन ॥४॥
कृष्णा जन एक वेळा डोळा घालीता आढळ ॥ तिंमिर दु:ख गेले फीटले भ्रांती पडल ॥ श्रीगुरु निवृत्ती राजे मार्ग
दाखविला स्वेजळ ॥ बाप रुखमा देवीवर विठठल दिनाचा दयाळ ॥५॥

अभंग - १०
श्रीज्ञानेश्वर महाराज वाक्य--
मृत्यु लोका माझारी गा एक सद्‍गुरु साचार त्याचेनि गा दर्शने तुटला हा संसार ॥ पांगुळा हस्त पाद देतो कृपाळु
उदार ॥ या लागी नांव त्याचे वेदा न कळे पार ॥१॥
धर्माचे बसतिघर ठाकियले बा आम्ही ॥ दान मागी ब्रह्म साचे नेधी द्वैत या उर्मी ॥धृ०॥
विश्रांति विजन आह्मा एक सदगुरु दाता ॥ सेविता चरण त्याचे फिटले इंद्रियाची व्यथा ॥ निमाली कल्पना आशा इळ
परिसि झगडता ॥ कैवल्य देह जाले उपरति देह अवस्था ॥२॥
मन हे निमग्न जाले ॥ चरण स्पर्शेतत्ला ॥ ब्रह्माह स्फूर्ति आधी भावो उमटला उलथा ॥ पांगुळले गह्य ज्ञान ब्रह्म रुपें
तेथे कथा ॥ अंध माग दृढ जालो निमाल्या विषयाच्या वार्ता ॥३॥
ऋध्दिसिध्दी दास्य संख्या आपोआप वोळली ॥ दान मान मंद बुध्दि ब्रह्मरुपी लीन झाली वोळली कामधेनु पंगु तनु
वाळली ॥ पांगुळा जिवन मागु सतराव हे वोळली ॥४॥
वाळली मी कल्पनेचा पंगु जाली पैमनें ॥ वृत्ति हे हारपली एका सदगुरु ध्याने ॥ निवृत्तीसी कृपा आली शरण गेलो ध्येय ध्याने ॥५॥

अभंग - ११
श्रीज्ञानेश्वर महाराज वाक्य--
देवा तुज चुकले गा ॥ गेणें दृष्टी आले पडळ ॥ विषय ग्रंथि गुतलेसे ॥ तेणें होतसें विव्हळ ॥ अंध मंद दृष्टी झाली ॥
गिंळु पाहे हां काळ ॥ अवचिते दैवयोगें ॥ निवृत्ती भेटला कृपाळ ॥१॥
धर्म जागओ निवृत्तीचा ॥ तेणें फेडीले पडळ ॥ ज्ञानाचा निजबोधु ॥ विज्ञान रुप सकळ ॥धृ०॥
तिंहींलोकी विश्वरुप ॥ दिव्य दृष्टी दिधली ॥ द्वैत हे हरपले ॥ अद्वैतपण माउली ॥ उपदेशु निज ब्रह्म ॥ ज्ञानां जन साउली ॥
चिद्रुप पाहे तेथें ॥ तनुमनु निवाली ॥२॥
दान हेंचि आह्मा गोड ॥ देहीं दृष्टी मुराली ॥ देह हे हरपलें ॥ विदेहवृत्ति मुराली ॥ विज्ञान हें प्रगटले ॥ ज्ञये ज्ञाता
निमाली ॥ दृश्यते तदाकार ॥ ममता तेथें बुडाली ॥३॥
नेणता माझी आसो तु चिंत ॥ तुका ह्मणे ठेवी माथा पाय़ी आता राखावें ॥४॥॥धृ०॥

अभंग - १२
श्रीज्ञानेश्वर महाराज वाक्य--
उठि उठि गोपाळा ॥ उधडी स्वरुप लोचना ॥ सरली अविद्या राती ॥ उहयो जाला रविकिरण ॥धृ०॥
इंद्रिये गोधनें निर्गुणावाना ॥ सुटली पन वास्रें ॥ तुज विण नाकळती कोणा ॥१॥
प्रबोध पहांट जाली ॥ सरले त्रिविध तमरज ॥ गुरुकृपेचा अरुणोदय पाहां सुरंग सुतेज ॥ आत्मा दिनकर पाटी
उगवें तत्काळिक सहज ॥ जिव चंद्राचे मंडळ ॥ सहजा सहज निस्तेज ॥३॥
दृश्यभास चांदाणिया ॥ असती ठायी लोपलिया लिंगदेह कमळिचे ॥ मधुकर सुटती आपैसया ॥४॥
बुध्दि बोध चक्र वाकें मिनली आपणिया ॥ देह बुध्दी कुमादिनी सुकोनी गेलीसे विलया ॥५॥
वैराग्य रश्मी ज्वळ ॥ चिन्मय रविकांत ॥ धरीतां प्रगटे वाह्रे ॥ विषय वन हे जळित ॥५॥
तृष्णेच्या श्वापदां ॥ प्रळय वतें अभ्दुत ॥ विषह मृगजळ मुढां आसे भ्रमावित ॥७॥
योग विद्येच्या पंथे साधकवृंदे चालियली ॥ उपनिषदाचा आर्थ ॥ शुध्द करिती कोकिळी ॥८॥
वाग्वद्याची उलुकें ॥ निघाली मौन्याच्या ढोली ॥ विकल्पाच्या अंगी चारी माही लोपलि ॥९॥
सर्वही व्यसनें दवडुनि ॥ उदित जालासे नर ॥ वासना वैश्येचा ॥ जेणें त्याजीला व्यापार ॥१०॥
ह्मणे ज्ञानेश्वर योगी जालासे नर ॥ निवृत्ती प्रसादे ॥ समाधि सर्व गत स्थिर ॥११॥ ॥धृ०॥

अभंग - १३
श्रीनामदेव महाराज वाक्ये--
बाबा अहंकार निशी घनदाट ॥ गुरु वचनी फुटली पहाट ॥ भक्ती माता भेटकी बर वंट ॥ तीनें मार्ग दाखविला
चोखाट गा ॥१॥
नर हरि रामा गोविंदा वासुदेवा ॥ एक बोला सस्पष्ट बोलवा ॥ वाचें हरिहरि म्हणावा ॥ संत समागमू धरावा ॥
तेणें ब्रह्मानंद होय आधवा गा ॥२॥
आला शीतळ शांतीचा वारा ॥ तेणें सुख झाले शरीरा ॥ तुटला पातकांचा थारा ॥ काळेकाळासी धाक दरारा गा ॥३॥
अनुहत वाजती टाळ ॥ अनुक्षर गीत नृत्य रसाळ ॥ अनुभव तन्मय सकळ नामा ह्मणें केशव कृपाळू गा ॥४॥ ॥धृ०॥
 

अभंग - १४
श्री तुकाराम महाराज वाक्य--
रामकृष्ण गीती गात टाळ चिपळ्या वाजवित ॥ छंदे आपुलिया नांचत ॥ नीज घेऊनी फिरत गा ॥१॥
जनी वनी अवघा देव ॥ वासनेचा पुसावा ठाव ॥ मग वोळगा तो वासुदेव ॥ ऐसा मनी वसुं द्या भाग गा ॥२॥
निज दानाची थोर आवडी ॥ वासुदेवासी लागली गोडी ॥ मुखी नाम उच्चरी घडो घडी असा करा वासुदेवी जोडी गा ॥३॥
अवधा शारुन शेवट झाला ॥ प्रयत्न न चलें काही केला जागा होई मोडुनी झोपेला ॥ दान देई वासुदेवाला गा ॥४॥
तुका ह्मणे धन्ये त्याचें जीणीं ॥ जिही वासुदेवा घातलें दान त्यान लागे येणें जाणे झाले वासुदेवा राणे गा ॥५॥॥धृ०॥


अभंग - १५
श्रीनरहरी महाराज वाक्य--
उठा बा होय जागा पहा वासुदेवाला ॥ सुदिन उगवला दान आपुलें घाला ॥१॥
आणिक हिता गा आला अवचितं फेरा हें घडी सांपडेना कांही दान पुण्य करा ॥२॥
ठेविल्या स्थिर नोहे घर सुकृतें भर ॥ भक्तासी भय नाही संत संगती धर ॥३॥
संसार सार नोहे माया मृगजळ भासे ॥ क्षणांत भ्रांती याचा काय विश्वास ॥४॥
घे करी टाळ दिंडी होय विठठलाचा दास ॥ सावधान नरहरि विठो चरणी निज ध्यास ॥५॥ ॥धृ०॥

अभंग - १६
श्रीएकनाथ महाराज वाक्य--
रात्रंदिवस घोकितों तुह्यी सावध असा ॥ तुमच्या नगरीचा आह्मां नाहीं भरंवसा ॥ उजड पडताना गळां पडल फांसा ॥१॥
उठा की जी माय बाप कशीं लागली झोप हुजुर नाउनिया ॥ येवढी चुकवा खेप ॥२॥ ॥धृ०॥
तुमच्या नगरीची नाही नादणूक बरी ॥ तुमच्या सेजेला दो लोभिष्ट नारी ॥ त्यांच्या योगे दु:खें तुमच्या नगरांत भारी ॥३॥
हिंडतां देशांतरि चौर्‍यांशी जागा ॥ अझुनी सांपडला नाही नीट सुमार्ग ॥ कोणतें हित केले बापा सांग ॥४॥
जुन्य ठेवण्याचा तुह्मी पुर्जा काडा ॥ त्याच्या आधारें बोलों न घड घडा ॥ एका जनार्दनी धरा बळकट मेढा ॥ चाकर
हुजुराचा घेईन अवघा झाडा ॥५॥ ॥धृ०॥

अभंग - १७
श्रीनामदेव महाराज वाक्ये--
उठा जाग्गे व्हारे आतां ॥ स्मरण कारा पंढरीनाथा ॥ भावें चरणी ठेवा माता ॥ चुकवी व्यथा जन्माच्या ॥१॥
धन दारा पुत्रजन ॥ बधु सोईरे पीसोन ॥ सर्व मिथ्या हे जाणुन ॥ शरण रिधा देवासी ॥२॥
माया विघ्नें भ्रमलो खरें ॥ म्हणता मी माये घरे ॥ देतो संपत्तीचे वारे ॥ साच कारे जाईल ॥३॥
आयुष्य जात आहे पहा ॥ काळ जपतसे माहा ॥ स्वहीताचा धीर वाहो ॥ ध्यानी राहा श्रीहरिच्या ॥४॥
संत चरणी भाव धराअ ॥ क्षण क्षणा नाम स्मरा ॥ मुक्ती सायुज्यतावरा ॥ हेची कारा बांपानो ॥५॥
विष्णुदास विनवीनामा ॥ भुलू नाका भव कामा ॥ धर अंतरि नीज प्रेमा ॥ न चुका नेमा हरि भक्त ॥६॥

अभंग - १८
श्रीनामदेव महाराज वाक्ये--
उठा साधुसंत ॥ साधा आपुलें हीत ॥ गेला गेला हा नरदेह ॥ मग कैंचा भगवंत ॥ उठोनिया पाहांटे ॥ विठठल पहा
उभा विटे ॥ चरण तयाचे गोमटे ॥ अमृत दृष्टि होईल अवलोका ॥१॥
जागे करा रुक्मिणी वर ॥ देव आहे निदसुरा ॥ वेगेंलिंबलोण करा ॥ दृष्टि होईल तयासी ॥२॥
पुढें वाजंत्रं वाजती ॥ ढोल दमामे गर्जती ॥ होती कांकड आरती माझे पांडुरंग रायाची ॥३॥
शिवनाद शंख भेरी ॥ जर होतो महाद्वारी ॥ केशव राज विटेवरी ॥ नाम चरण वंदितों ॥४॥ ॥धृ०॥

अभंग - १९
श्रीनामदेव महाराज वाक्ये--
उठा पांडुरंगा आतां दर्शन द्या सकळां ॥ झाला अरुणोदय सरली निद्रेची वेळा ॥१॥
संत साधु मुनि अवघे झालेती गोळ । साडा शेजे सुख आता पाहुंद्या मुखकमळा ॥२॥
रंगमंडपी महाद्वारी झालीसे दाटी ॥ मन उतावळे रुप पहावया दृष्टि ॥३॥
राई रखमाबाई तुह्मां येऊं द्या दया ॥ शेजें हाल उनि जागे कारा देवराया ॥४॥
गरुड हनुमंत उभे पाहाती वाट । स्वर्गीचे सुरवर घेउनी आले बोभाट ॥५॥
झालें मुक्तद्वार लाभ झाला रोकडा ॥ विष्णुदास नामा उभा घेउनि काकडा ॥६॥ ॥धृ०॥

अभंग - २०
श्रीनामदेव महाराज वाक्ये--
उठा अरुणोदय प्रकाश जाहला घंटी गजर गर्जिला ॥ हरि चौघडा सुरु जाहला ॥ काकड आरती समयाचा ॥धृ०॥
महाद्वारी वैष्णव जन ॥ पूजा सामुग्री घेउन ॥ आले व्हावें तयासी दर्शन ॥ बंदीजन गर्जती ॥१॥
सभा मंडपी कीर्तन घोष ॥ मृदंग टाळ विणे सुरल ॥ आनंदें नाचती हरिचे दास ॥ परम उल्हास करुनिया ॥२॥
चंद्र्भागे वाळवंडी ॥ प्रात: स्नानाचि जन दाटी ॥ आतां येतिल आपुले भेटी ॥ उठी उठू गोविंदा ॥३॥
ऐसें विनवी रुक्मि ॥ जागृत जाहाले चक्रपाणी ॥ नामा वंदी जुळी जोडूनि ॥ चरणी माथा ठेवितसे ॥४॥ ॥धृ०॥

अभंग - २१
श्री तुकाराम महाराज वाक्य--
उठा सकळ जन उठीलें नारायण ॥ आनंदले मुनिजन तिन्ही लोक ॥१॥
करा जय जयकार वाद्यांचा गजर ॥ मृदंग विणे अपार टाळ घोळ ॥२॥
जोडोनियां कर मुख पाहा सादर ॥ पायावरी शिर ठेवूनियां ॥३॥
तुका ह्मणे काय पढियेतें मागा ॥ आपुलाले सांगा दु:ख सकळ ॥४॥ ॥धृ०॥

अभंग - २२
श्री तुकाराम महाराज वाक्य--
घडिया घालुनी तळी चालती वनमाळी ॥ उमटती कोमळी कुंकुमाची ॥१॥
वंदाचरणरज अवघे सकळ जन ॥ तारियेले पाषाण उद्कीं जेणें ॥२॥
पैस धरुनी चाला ठाकत ठायी ठायी ॥ मौन धरुनि काह न बोलावें ॥३॥
तुका अवसरु जाणवितो पुढें ॥ उघढली महाल मंदिरें कवाडें ॥४॥ ॥धृ०॥

अभंग - २३
श्री तुकाराम महाराज वाक्य--
चाल घरा उभा राहे नारायणा ठेवूदे चरणांवरी माथा ॥१॥
वेळोदेईक्षेम आळींगन ॥ कर्म अवलोकन कृपा दृष्टि ॥२॥
प्रक्षाळूदे पाय बैस माजघरीं ॥ चित्त स्थिर करी पांडुरंग ॥३॥
आहे त्या संचितें करविन भोजन ॥ काय न जेवण करिसी आतां ॥४॥
करुणा करें नाहीं कळों दिलें वर्ष ॥ दूरी होता भ्रम कोण वारी ॥५॥
तुका ह्मणी आतां अवडीच्या सत्ता बोलिलों अनंता करवितें ॥६॥॥धृ०॥

अभंग - २४
श्री तुकाराम महाराज वाक्य--
भीतरी गेलें हरी सहा गुण भरी ॥ होईल फळ धीर करा ॥१॥
न करी त्वरा ऐकें मात ॥ क्षणएक निवांत बैसोनी ॥२॥
करुनि मर्दन सारिलेंपाणी ॥ न्हाले देव अंग पुसी भवानी ॥३॥
नेसला सोनसळा विनवी रखुमाई ॥ वाढिले आतां ठायी चलावेजी ॥४॥
करुनिया भोजन घेतले आंचवण ॥ आनंदें नारायण पहुडले ॥५॥
तुका मात जाणावी आतां सकळां बहुता होती चित्ती ॥६॥

अभंग - २५
श्री तुकाराम महाराज वाक्य--
झाली पाक सिध्दी वाट पाहे रखुमाई ॥ उदके तापलें डेरा चिकसा मर्दु द्या पाई ॥१॥
उठा पांडुरंगा उशीर झाला भोजना ॥ उभ्या आंचवणा गोपी कळ्दस घेऊनी ॥२॥
आवघ्या सावचित्त सेवे लागी सकळ्दा ॥ उद्धव अक्रूर आले पाचारां मूळा ॥३॥
सांवरलि सेज मुमन याति सुगंध ॥ रत्न दीप ताटी वाळा विडिया विनोदा ॥४॥
तुला विनंति करी पाहें पंढरीराणा ॥ असा साव चित्त सागे सकळां जना ॥५॥

अभंग - २६
श्री तुकाराम महाराज वाक्य--
रत्न जडीत सिंहासन ॥ वरी बैसले आपण ॥१॥
कुंचे ढळद्ती दोन्ही बाही ॥ जवळी राही रखुमाई ॥२॥
नाना उपचारी ॥ सिध्दी बोळगती कामरी ॥३॥
हाती घेउनी पादुका ॥४॥
उभा बंदीजन तुका ॥५॥

अभंग - २७
श्रीज्ञानेश्वर महाराज वाक्य--
योगिया दुर्लभ ती म्या देखिला साजणी ॥ पाहाता पाहाता मना न पुरे धणी ॥१॥
देखिला दोखला माये देवाचा देवा ॥ फिटला संदेहो निमले दुजेपण ॥धृ०॥
अनंत रुपे देखाले म्या त्यासी ॥ रखुमा देवीवरी खुण बांणली कैसी ॥२॥

अभंग - २८
श्री तुकाराम महाराज वाक्य--
जोडुनियां कर चरणी ठेविला माथा ॥ परिसावी विनंती माझी पंढरीनाथा ॥१॥
असो नसो भाव आलो तुझिया ठाया ॥ कृपादृष्टि पाहें मजकडे पंढरीराया ॥२॥
अखंडित असावे ऐसें वाटतें पायी ॥ साहोनी संकोच ठाव थोडासा देई ॥३॥
तुका ह्मणे आह्मी तुझी वेडी वांकुडी ॥ नापे भव पाश हस्तें आपुल्या तोडी ॥४॥ ॥धृ०॥

अभंग - २९
श्री तुकाराम महाराज वाक्य--
तुझे दास्य करुं मागूं आणिका खावया ॥ धीग जीणें झाले माझें पंढरीराया ॥१॥
काय गा विठोबा तुज आता ह्मणावें ॥ शुभा शुभ कर्मे तुह्मां थोरांच्या दैवें ॥२॥
संसाराचा धाक निरंतर आह्मांशी ॥ मरणें भलें परी काय अवकळा ऐसेई ॥३॥
तुझा शरणांगत शरण जाऊं आणिंकासी ॥ तुका ह्मणे लाज हे कां कोणा नेणसी ॥४॥ ॥धृ०॥

अभंग - ३०
श्री तुकाराम महाराज वाक्य--
जळोत ती तेथें उपजविती अंतराय ॥ सायासाची जोडी माझी तुमचे पाय ॥१॥
आतां मज साह्य येथें करावें देवा ॥ तुझी घेई सेवा सकळ गोवा उगवूनी ॥२॥
भोगें रागा जोडोनिया दिलें आणिकां ॥ अरुचि ते हो कां आता सकळापासूनी ॥३॥
तुका ह्मणे असो तुझें तुझें मस्तकी ॥ नाही इहलौकिकीं आतां मज वर्तणें ॥४॥ ॥धृ०॥

अभंग - ३१
श्री तुकाराम महाराज वाक्य--
क्षुधार्थी अन्नें दुष्काळे पिडिले ॥ मिष्टान्न देखीले तेणी जैसे ॥१॥
तैसे तुझे पायी लाचावले मन ॥ झुरे माझा प्राण भेटावया ॥२॥
मांजरें देखीले लोणीयाचा गोळा ॥ लावोनि डोळा बैसलासें ॥३॥
तुका ह्मणे आतां झडिघालु पाहे ॥ पांडुरंगे माये तुझें पायी ॥४॥ ॥धृ०॥

अभंग - ३२
श्री तुकाराम महाराज वाक्य--
देवासी अवतार भक्तांसी संसार ॥ दोहींचा विचार एकापणें ॥१॥
भक्तांसी सोहळे देवाचिया अंगे ॥ देवत्यांच्या संगे सुख भोगी ॥२॥
देवें भक्तारुप दिलासें आकार ॥ भक्ती त्याच्या फार वाखाणिला ॥३॥
एका अंगी दोन्ही जाली ही निर्माण ॥ देव भक्तपण स्वामि सेवा ॥४॥
तुका ह्मणे येथें नाही भिन्न भाव ॥ भक्त तोचि देव देवभक्त ॥५॥ ॥धृ०॥

अभंग - ३३
श्रीएकनाथ महाराज वाक्य--
ब्रह्म निर्गुण निराकार ॥ विठठल सगुण साकार ॥ अवतरलें परात्पर ॥ परब्रह्म सांवळे ॥धृ०॥
विठठल संताचे रुपडें ॥ प्रत्यक्ष पाहे नेत्रापुढें ॥ तयासि न जाणता मुडःऎ ॥ माया जाळीं गुंतलें ॥१॥
मुक्ताबाई सकळ तनु ॥ दिप्ती सांवळा तो भानु ॥ प्रभा बळश्विर जगज्जीवनु ॥ आंती लावण्य शोभतसें ॥२॥
ज्ञानदेव मुख कमळ ॥ निवृत्तीराज मुगटाचा झळाळ ॥ सोपानदेव तो निढळ ॥ आदि पुरुष रायाचें ॥३॥
मुकुंदराज तो अवधारी ॥ श्रावण देव तो निर्धारी चांगदेव विसोबा खेचारी ॥ स्वयं प्रकाश झळकतसे वडवाळ सिद
नासपुट ॥ कबीर नामा दोन्ही ओठे ॥ जिव्हा तोचि मुद्रुल भट ॥ निंबा घांट गर्जतसें ॥५॥
बाहु दंड चोखा मेळा ॥ बहिरा पिसा वक्ष स्थळा ॥ जगमित्र कंठनळा ॥ जोगा माळा प्रेमाची ॥६॥
ह्रदयानंद योगी जाण ॥ अच्युत सारंग दोन्ही स्तन ॥ ह्र्दयी रेणुका नंदन ॥ नाभी नृसिंह मेहता ॥७॥
कान्ही पाटक कंट प्रदेश ॥ मुकुंद तो पीतांबर सुरस ॥ चरणी आले रोहिदास ॥ मुरदास सावाता ॥८॥
नार माहादा गोंदा विठा ॥ ह्या देवांच्या क्षूदे घंटाअ ॥ जनीवाकी वाळे वाजता तोडार एका जनार्दनी ॥९॥ ॥धृ०॥

अभंग - ३४
गौळण
कोठें मी तुझा धरू गेला संग ॥ लावियले जग माझ्या पाठी ॥१॥
सर सर रे परता आवगुणाच्या गोवळा ॥ नको लावू चाळा खोटा येथें ॥२॥
रुपाच्या लावण्या नेली चित्तवृत्ति ॥ न देखें भोवती मी ते माझी ॥३॥
तुकयाचा स्वामी माझे जीवीच बैसला ॥ बोलीच अबोला करुनिया

अभंग - ३५
श्रीनामदेव महाराज वाक्ये--
ब्रह्म मूर्ती संत जगी अवतरलें ॥ उध्दरावया आलें दिन जना ॥१॥
ब्रह्मादिक त्यांचे वंदीती पायवांणी ॥ नाम घे वदनीं दोषजाती ॥२॥
होकां दुराचारी विषयीं आसक्त ॥ संत कृपे त्वरित उध्दर्तो ॥३॥
अखंडीत नामा त्याचा वास पाहे ॥ निशिदिनी ध्याय संत्संगती ॥४॥॥धृ०॥

अभंग - ३६
श्री तुकाराम महाराज वाक्य--
लेकुराचें हित ॥ वाहे माउलीचें चित्त ॥१॥
ऐसी कळवळ्याची जाती ॥ करीं लाभाविण प्रीति ॥२॥
पोटी भार वाहे ॥ त्याचें सर्वस्वही साहे ॥३॥
तुमा ह्मणे माझे ॥ तैसे तुह्मां संतावरी ओझें ॥४॥

अभंग - ३७
श्री तुकाराम महाराज वाक्य--
बोलिले लेंकुरें ॥ वेडी वांकुडी उत्तरे ॥१॥
करा क्ष्मा अपराध ॥ महाराज तुह्मी सिध्द ॥२॥
नाही विचारिता ॥ आधिकार म्यां आपुला ॥३॥
तुका ह्मणे ज्ञानेश्वर ॥ राखा पायापें किंकरा ॥४॥

अभंग- ३८ तुकाराम वाक्य --जहाले समाधान ( मागील प्रमाणे )
अभंग- ३९ तुकाराम वाक्य -- करुनि आरती
अभंग - ४०  नामदेव वाक्य --प्रेमसप्रेम आरती
अभंग - ४१  काकडा आरती

श्री एकनाथ महाराज वाक्य--
सहस्त्र दीपें दीप कैसी प्रकाशली प्रभा ॥ उजळल्या दिशा गगना आलीसे शोभा ॥१॥
काकड आरती माझ्या कृष्णा सभागीया ॥ चराचर मोहरलें तुझी मुर्ती पाहया ॥ कोंदलेंसे तेज प्रभा जालीसे एक ॥
नित्य नवा आनंद ओवाळिता श्रीमुख ॥३॥
आरती करितां तेज प्रकाशले नयनी ॥ तेणें तेजें मिनला एका एकी जनार्दनी ॥४॥ ॥धृ०॥

अभंग - ४२
श्री तुकाराम महाराज वाक्य--
भक्तीचिया पोटी बोध काकडा ज्योति ॥ पंचप्राण जीवें भावें ओवाळूं आरती ॥१॥
ओवाळू आरती माझ्या पंढरीनाथा ॥
दोन्ही कर जोडोनि चरणी ठेवीन माथा ॥२॥
काय महिमा वर्णू आतां सांगणें ते किती ॥ कोटी ब्रह्महत्या मुख पहातां जाती ॥३॥
राहीरखुमाई दोघी दो बाही ॥ मयूरपिच्छ चामरें ढाळिती ठायी ठायीं ॥४॥
तुका ह्मणे दीप घेउनि उन्मनती शोभा ॥ विटेवरी उभा दिसे लावण्य गाभा ॥५॥ ॥धृ०॥

(अभंग ४३) नामदेव वाक्य-- घालिन लोटांगण
(अभंग ४४) श्रीतुकाराम वाक्य--मागणें एक तुजप्रत
==
भजन
श्रीज्ञानदेवतुकाराम । श्रीज्ञानदेवतुकाराम ॥धृ०॥
आरत्या ---
१ झाले समाधान । तुमचे देखि०
२ करुन आरती । चक्र पाणी ओवाळी० 
३ प्रेम सप्रेम आरती ॥ गोविंदासि ओ०
४ आरती ज्ञानराज । महाकै० ॥धृ०॥
भजन ---
घालिन लोटांगण । वंदीन चरण । श्रीविठठल रखुमाई । विठोबा रखुमाई ॥धृ०॥
अभंग नाचाचे -- मागणे हे एक तुजप्रती ।
भजन--ज्ञानदेव तुकाराम । ज्ञानदेव तुकाराम
प्रसाद --पाहे प्रसादाची वाट । पावला प्रसाद आतां वि० ॥
शेजआरती -
१ शब्दाचिया रत्ने करुन अलंकार
२. चंदनाची ओवरी । आड केले देवद्वार ॥
पुंडलीक वरदे हरि विठ्ठल श्रीज्ञानदेव तुकाराम