मराठी मुख्य सूची|मराठी साहित्य|गाणी व कविता|शेख महंमदबाबा श्रीगोंदेकर|प्रसंग अठरावा| दुकाळे साधू प्रसंग अठरावा प्रशस्ति मनाच्या लीला मन ताब्यांत नाहीं तर दगा निश्र्चित मन जतन केल्यास ब्रह्मप्राप्ती विहंगम मार्ग त्रिकुट ते श्रीहाट कूच गोल्हाट व औटपिठ अर्धमातृका ब्रह्मरंध्रापर्यंत चढाई समाधि समाधीची व्याप्ती समाधि-अवस्था-प्रकार नामस्मरणानुसंधान नामापाशी ईश्र्वर नाममहिमा कर्कोटक कथा कर्कोटक कथा निंदकामुळेंच साधुची मळशुद्धि साधूंस तळमळ यातिवंशाचा संबंध नाहीं वादिक भक्त दुकाळे साधू सोंवळें-ओंवळेपण शुद्ध वैराग्य हरिनाम श्रवण राम कोणता? - श्रावणकथा ईश्र्वर एकच कलियुगधर्म कलंकी अवतार ईश्र्वर निवाडा यमयातना-जीवास दंड सृष्टि-प्रलय ग्रंथसमाप्ति ग्रंथलेखनकाल प्रसंगसमाप्ति प्रसंग अठरावा - दुकाळे साधू श्री संत शेख महंमद ( १५६०-१६५०) महाराष्ट्रातील वारकरी संप्रदायातील संत होते त्यांचे मुळ गाव श्रीगोंदा, जि अहमदनगर.शेख महंमदाना महाराष्ट्रात कबीराचा अवतार म्हणून ओळखले जाते. Tags : kavitapoemsaintsheikh muhammadकविताकाव्यमराठीशेख महंमदसंत दुकाळे साधू Translation - भाषांतर ऐसा प्रकाश न करितां साधु म्हणविणें । जैसा थेरकरी नटला मानभावपणें । मोहनी सांडूनि मांडिले नाचणें । तैसे कल्पनेशी नाचती ॥१८१॥रांडे सांडे उठवळ आळसी । तामस दुकाळें पातले योगासी । ते घरोघर सादाविती जनासी । आमचे शिष्य म्हणवूनियां ॥१८२॥नसतां आत्मज्ञान ईश्र्वरभजन । अधर्मी गोवूनि गुंतोनि ठकिती जन । एका गुरूशी गुंतले ज्याचें मन । त्यातेंहि फोडिती ॥१८३॥हाटाऊ गुरु भटाऊ चेला । ऐशांचा बहुत पर्वकाळ जाला । भवमोचक तो लपोन राहिला । पाखांड भेणें ॥१८४॥पहा पहिल्या गुरुचें गुज । नवा केल्या पैं सांगती सहज । बेइमान न धरिती लाज । मूळ वचनाची अवधारा ॥१८५॥म्हणती तो गुरु नव्हता बरा । तुम्ही मजला उपदेश करा । तो तों रांड्या सांड्या धरी फुगारा । गर्वभूषणाचा ॥१८६॥पहिल्या गुरूची निंदा पुसे तात्काळ । म्हणे कशांला केले होते फटकळ । मजसारिखा गुरु निर्मळ । तुझ्या भाग्यें भेटलों ॥१८७॥अभाविक म्हणे बहुतांचा जालों चेला । विशेष तुमचा प्रताप अधिक देखिला । तों तो बुरांड जैसा फुगला । दुकाळ्या गुरु ॥१८८॥ऐसे दोघे बोलती निंदा गोष्टी । तों पदरी पडती पापाच्या कोटि । त्यांच्या संगें प्रळय पावे सृष्टी । महत् निंदा म्हणोनियां ॥१८९॥सद्गुरु असो बाळाभोळा । शिष्य पाहिजे भाविक पूर्ण कळा । जैसी पतिव्रता पद्मिणीची लीळा । नरा पतीसीं असे ॥१९०॥पतिव्रतेसारिखा होय शिष्याचा निर्धारु । तरी शिष्यत्व पालटून होय सद्गुरु । ऐसी महिमा ओळखा तदाकारु । शेख महंमदीं स्वयें साक्ष ॥१९१॥ N/A References : N/A Last Updated : November 11, 2016 Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP