मघवन्

{ maghavan }

A Sanskrit English Dictionary

मघ—वन्  m.  mfn. ( मघ॑-.) ( middle stem मघ॑- वत् [which may be used throughout], weak stem मघो॑न्; case.">nom. m. मघ॑वा or °वान् f. मघो॑नी or मघवती [ [Vop.]]; n. मघवत्; case.">nom. pl. m. once मघो॑नस्; cf. [Pāṇ. 6-4, 128; 133]), possessing or distributing gifts, bountiful, liberal, munificent ( esp. said of इन्द्र and other gods, but also of institutors of sacrifices who pay the priests and singers), [RV.]; [AV.]; [TS.]; [ŚBr.]; [Up.]

ROOTS:

मघ वन्

मघ—वन्  m.  m. also title or epithet).">N. of इन्द्र ( also pl. °वन्तः), [MBh.]; [Kāv.] &c.

ROOTS:

मघ वन्

   of a व्यास or arranger of the पुराणs, [Cat.]
   of a दानव, [Hariv.]
   of the 3rd चक्र- वर्तिन् in भारत, [L.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

मघवन् [maghavan] a.  a. [मह्-पूजायां कनिन् नि˚ हस्य घः वुगागमश्च [Uṇ. 1.156] ] liberal, munificent. -m. (Nom. sing. मघवा; acc. pl. मघोनः)
  N. N. of indra; दुदोह गां स यज्ञाय सस्याय मघवा दिवम् [R.1.26;3.46;] [Ki.3.52;] [Ku.3.1.]
   An owl ( पेचक).
  N. N. of Vyāsa.

Shabda-Sagara

मघवन्  m.  ( - वा)
   1. indra.
   2. one of the twelve Chakravartis, or uni- versal monarchs of the Jainas.
   3. An epithet of Vyāsa
   4. An owl.
    E. मह to sacrifice, कनिन् Unādi aff. and वुक् augment, form irr.; before the vowel affs. of the second case plural, and the last five cases, the व of this word is changed to उ, and thence becomes ओ as usual, as मघोनः, मघोना, मघोने, &c.; also

ROOTS:

मह कनिन् वुक् व उ ओ मघोनः मघोना मघोने

   with ङीष् aff. the fem. form is मघीनी
  f.  ( - नी) Sāchi, the wife of indra.

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

 noun  दानवविशेषः।   Ex. मघोनः वर्णनं पुराणेषु प्राप्यते।

ONTOLOGY:

पौराणिक जीव (Mythological Character) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben মগবা

guj મગવા

hin मगवा

kas مَگوا

kok मगवा

mar मगवा

ori ମଗବା

urd مَگوا