प्रत्यवायः [pratyavāyḥ] 1 Decrease, diminution.
An obstacle, impediment; danger; कुमारेण बहुप्रत्यवायेऽस्मिन् प्रदेशे कुतूहलिना न स्थातव्यम्
[Nāg.4;] [U.1.8.] A contrary or opposite course, contrariety; उत्तमानुत्तमान् गच्छन् हीनान् हीनांश्च वर्जयन् । ब्राह्मणः श्रेष्ठतामेति प्रत्यवायेन शूद्रताम् ॥
[Ms.4.245.] A sin, an offence, sinfulness; अनुत्पत्तिं तथा चान्ये प्रत्यवायस्य मन्वते Jābāli; नेहाभिक्रमनाशोऽस्ति प्रत्यवायो न विद्यते
[Bg.2.4] Disappointment.
Disappearance of an existing thing.
Non-production of what does not exist.