आलोकः [ālōkḥ] कनम् [kanam] कनम् 1 Seeing, beholding.
Sight, aspect. appearance; यदालोके सूक्ष्मम्
[Ś.1.9;] [Ku.7.22,46;] व्रजति हि सफलत्वं वल्लभालोकनेन Śi. सुख˚
[V.4.24;] Ś1.32;
[R.1.84;] [Me.3,39.] Range of sight; आलोके ते निपतति पुरा सा बलिव्याकुला वा
[Me.87;] [R.7.5;] [Ku.2.45.] Light, lustre, splendour; आलोकमार्गं सहसा व्रजन्त्या
[R.7.6] airhole, or window; निरालोकं लोकम्
[Māl.5.3;9.37;1.] 4,11;
[Ve.2;] [K.16,29,348,68,98.] Panegyric, praise, complimentary language; especially, a word of praise uttered by a bard (such as जय, आलोकय); ययावुदीरितालोकः
[R.17.27;2.9;] [K.14.] Section, chapter.
Mild light (सात्त्विकः प्रकाशः) cf. Pātañjala
[Yogadarśana 3.25.] A trace of sight; आलोकमपि रामस्य न पश्यन्ति स्म दुःखिताः
[Rām.2.47.2.] A lamp, light; आलोकदानं नामैतत्कीदृशं भरतर्षभ
[Mb.13.98.1.]