Dictionaries | References

आपल्या पायांची धूळ माझ्या घरीं झाडावी

   
Script: Devanagari

आपल्या पायांची धूळ माझ्या घरीं झाडावी

   (गौरवार्थी प्रयोग.) माझ्या घरीं आपण यावें.

Related Words

आपल्या पायांची धूळ माझ्या घरीं झाडावी   आपले पाय माझ्या घरीं लागावे   धूळ   आपल्या अधिकारांत करप   आपल्या हातात घेणे   माह्या घरीं मी मानाची   कांटीनें कांटी झाडावी   माह्या लेकीच्या घरीं लेक मानाची   धूळ लागलेला   धूळ फुंकणे   धूळ चारणें   दाढथावर धूळ (ढी) फेकणें   डोळ्यांत धूळ टाकणें   डोळ्यात धूळ घालणें   डोळ्यात धूळ फेकणें   दिवसाढवळ्या डोळ्यांत धूळ घालणें   माझ्या नाहीं घरांत, शेजारीं धनसंक्रांत   मळपारि धूळ उडैल्यारि सूर्य निपतवे?   आपल्या अधिकारात घेणे   आपल्या बिळीं, नागोबा बळी   आपल्या हाती घेणे   येरे येरे वार्‍या, धूळ घेऊन वच काळया   येरे येरे वार्‍या, धूळ घेऊन वजा काळया   आपल्या पायरीवर असणें   आपल्या भरानें चालणें   माळया घरीं मळे आणि परिटा घरीं शिळें   आपल्या घरचा राजा   आपली सांवळी आपल्या पायांमुळा   आपल्या पागोटयाशीं भांडावें   आपल्या भोंवती दिवा ओवाळणें   आपल्या गांवचा राजा बळी   आपल्या घरचा चोर राजा   आपल्या घरचा थोर   आपल्या बिळांत नागोबा   आईचे तसे बाईचे, तिसरे माझ्या सईचें   आपल्या चाडें, पासली पडे   आपल्या चेप्या दुसर्‍या फुला   आपल्या कानीं सात बाळ्या   दुष्टास येऊं न देतां घरीं, जाईल आपोआप माधारीं   सुन्या घरीं वाण देणें   एकादशीच्या घरीं शिवरात्र पाहुणी   आपल्या अधिकारीं, करावी उपासनेची थोरी   घरीं   येरे माझ्या पहिल्या मागल्या   शंकराच्या घरीं, विष्णु झाला भिकारी   धुल्ल   तुरीची काठी तुरीवर झाडावी   पायांची आग मस्तकास जाणे   पायांची बळ भागविणें   आपण हंसें लोकाला शेंबूड आपल्या नाकाला   मी हंसें लोकाला शेंबूड आपल्या नाकाला   धूळ उडणें   धूळ खाणें   आपल्या गॅल्या सावळेक् आपणॅ भिव्च्या जाय   आपल्या पोळीवर निखारे कोण न ओढी   आपल्या पोळीवर निखोर कोण न ओढी?   आपल्या गांवात बळी, परगांवी गाढवें वळी   आपल्या टोंगळ्यांशीं आधीं न्याय तोडावा, मग दुसर्‍याच्या   पक्षी बारा कोसावरुनही आपल्या घरटयावर लक्ष ठेवतो   अभाळावर थुंके तो आपल्या तोंडावर थुंके   मरण ज्याठायीं, चालून जाई आपल्या पायीं   मोठे घरीं लेक द्यावी, भेटायची शिराणी   माझें घरीं काय तोटा, लोटा जांवयाचा गोठा   एका घरीं विनाई, साता घरीं नायटे   लग्न आलें घरीं, मग मांडवाची तयारी   पैसा आला पदरीं, नातें गोतें धांवतीं घरीं   बरा होतों घरीं । उगाच आठवली पंढरी ॥   नरशा जेवला घरीं, अन्‌ परशाची शिदोरी   शेजीच्या घरीं डुमडुम वाजे, कुंकवासाठीं कपाळ खाजे   तुरीची काठी (कांटी) तुरीवर झाडावी   पायांची कांटो काडूंक कुराड कित्याक?   धूळ गांव घोलेरा, बंदर गांव बारा, कच्च्या गव्हांची रोटी, पाणी पिती खारा   रुचचें, पचचें, पायलीभर वेंचचें, सुखें निद्रायेचें, कामाचें ओडणें, सांगरे वैद्या माझ्या रोगाची भावना   न पुरे माझ्या गारीं, कोठला माधुकरी   मांजर आपल्या पोरांस खातें, तें उंदरांस कसें सोडील   आपल्या गॅलें जेवचें आनि लॉका गॅलें घेवचें, कसली गरज?   आपल्या घरचा खायचा शेर आणि दुसर्‍याच्या घरचा काढायचा केर   माझें तें माझें, तुझें तें माझ्या बापाचें   धुळकट   म्हैस आपल्या खाजेनें फळते, धन्याला दूध देण्यासाठीं फळत नाहीं   आपल्या डोळ्यांतलं मुसळ दिसत नाहीं त्याला दुसर्‍याच्या डोळ्यांतलें कुसळ दिसतें   आपल्या गॅल्या मरण विघ्नसमान, आनी दुसर्‍या गॅलॅ मरण वाड्डीके समान   समुद्रीं मासे व घरीं भरंवसा   डोईवर धूळ घालणें   (डोळयांत) धूळ फेकणें   डोळ्यात धूळ फेकणे   उंदरीण आपले घरीं धनीण म्हणविती   आपल्या आपण   आपल्या इच्छेने   आपल्या पक्षाचो   आपल्या मनाने   आपल्या मर्जीने   नवस केले परोपरी, पण एक देव नाहीं घरीं   नांव ठेवी लोकाला, शेंबूड आपल्या नाकाला   आपण हांसतों लोकाला, शेंबुड आपल्या नाकाला   घरीं करणें   घरीं बसणें   कपट नसेल तुझ्या मनांत, तर सांग माझ्या कानांत   धूळ फुंकून डोळयांत उडवून घेणें   आपण हंसें लोकाला शेंबूड माझ्या नाकाला   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP