अपाय [apāya] यिन् [yin] यिन् See under अपे.
अपायः [apāyḥ] [इ-अच्]
Going away, departure.
Separation; ध्रुवमपायेऽपादानम्
[P.I.4.24.] (अपायो विश्लेषः Sk.); येन जातं प्रियापाये कद्वदं हंसकोकिलम्
[Bk.6.75.] Disappearance, vanishing, absence; सूर्यापाये
[Me.82] at the time of sunset; क्षणदापायशशाङ्कदर्शनः
[R.8.74] close of night; जलापाय- विपाण़्डुराणि
[Śi.4.5;4.54;18.1.] Destruction, loss, death, annihilation; करणापायविभिन्नवर्णया
[R.8.42] loss, 83; मालत्यपायमधिगम्य
[Māl.1.9] death or disappearance of
[M.] An evil, ill, misfortune, risk, calamity, danger (oft. opp. उपाय); तदपि मरणापायचकितः
[Bh.3.9;] तदनेन पापबुद्धिनोपायश्चिन्तितो नापायः Pt.1 not the danger (resulting from the plan); उपायं चिन्तयेत्प्राज्ञस्तथापायं च चिन्तयेत्
[Pt.1.46;] अपायसंदर्शनजां विपत्तिमुपायसंदर्शनजां च सिद्धिप् 1.61; बह्वपाये वने Pt.1 exposed to many dangers, dangerous; कायः संनिहितापायः
[H.4.65] exposed to dangers or calamities; सत्येऽप्यपायमपेक्षते
[H.4.12;] [Ki.14.19.] Loss, detriment, injury.
The end (of a word).