विपाव

महाराष्ट्र शब्दकोश

 पु. १ अपाय . तरी कैसा घडला जी विपावो । सुरतप्रसंगीं । - कथा ५ . ११ . १ . २ विरळागति ; क्वचित्‍पणा ; क्वचित् ‍ घडून येणारा योग , मेळ ; असंभव . परी कैसेनीहि विपावो । असणियाचा । - अमृ ८ . ७ ; - ज्ञा १७ . २८ . [ सं . वि + अप + इ ] विपायिला - वि . क्वचित् ‍ ; कदाचित् ‍ ; दैवयोगेंकरून ; आपावतः ; दैववशात् ‍ . विपायें कर्मभूमिचीये पेठें । नरदेह लांधलें अवचटें । - भाए ५१९ . विपायें उमजलें होय निदें । - अमृ १ . १४ .