श्री गुरु नागनाथाय नमः । जय जय उदार फळदानी ।
भक्ता लागी निज शिरोमणी ।
घेवोनी उभा शूळपाणी ।
घाली वदना बालकाच्या ॥१॥
तहान भूक जाणे माता । घरी असलीया पुरवी अर्था ।
हा तव ऋद्धीसिद्धीचा दाता ।
अर्चित असे पूर्वीच ॥२॥
हे संकटहरणी समर्थ ।
जो पठण करील भावनायुक्त तया इच्छिले फळ देत ।
उदार हस्ते दानशूर ॥३॥
दृढ करावे श्रवण मनन । निकट निदिध्यासन ।
तात्काळ संकट हरण । गौरीरमण स्वये करी ॥४॥
आवडी व्हावी मोठी । जैसी कृपण धन गाठी ।
तैसी श्रद्धा लाठी । प्रीती मोठी दिन पठणी ॥५॥
एकांत बैसोनिया भावे । स्वइच्छे ऐसे फळ घ्यावे ।
फुका मुक्त मेघ अंगणी पडावे ।
मग कासया जावे समुद्रा ॥६॥
घरी आसलीया परीस । लोखंड लावणे आळस ।
करील तया अभाग्या सरीस ।
जाण अपैस दैवहीना ॥७॥
दैवहीना संचीतहीना । पुण्य पापी चांडाळणा ।
दरिद्री भाग्यवंतना । पुत्रहीना संतान होय ॥८॥
कोडिया महारोगिया । नाना संकट नामीया ।
वस्त्रहीना दुशालया ।
अन्न न मिळे खावया ऋद्धीसिद्धि नामी दुभे ॥९॥
देवता पडीणीया । भूत पिशाच लागलीया ।
वेताळ भैरव समंधीया । चंडमुंडी पठण हरा ॥१०॥
चोरट इच्छा मनिया । चुबुक व्यभिचारणीया ।
हे घात पात हरावया । शिव दया करील ॥११॥
मुष्टि मंत्रु शत्रु कात्रु काया ।
पचाकार फणी उतरावया ।
झोटिंग आसरा लागलीस । शिव दया करील ॥१२॥
संसार न्यास तुटावया । देणे घेणे भाजा पीडणीया ।
चुकलो मी स्वामी दया ।
दीन श्रीमंत व्हावया । एक छत्रीयणीव करावया ।
सर्वार्थी शिवदया । अनुभवीया पठण हरा ॥१४॥
बहुत काय सांगू गूढ । पुढे पठण करावे दृढ ।
तरी हरी संकट वेड ।
सिद्ध साकडे उगवी नामी ॥१५॥
ऐसे असोनी फळ निर्फळ ।
आळस का मुखी वरपडा काळ ।
भक्ति सगुण न मिळे वेल्हाळ ।
मी बुद्धिवंत की डोळे झाकणा ॥१६॥
अज्ञान सज्ञान विज्ञान । भोळे भाविक सज्जन । नरनारी अबला मिळोन ।
उमारमण हरा धरा ॥१७॥
मी वेद जाणिता पोटी । परब्रम्ह जाणिव लोटी ।
जव आळवू बैसे शिवपीठी ।
तव नेति पोटी हरी ध्यान ॥१८॥
श्रुति स्मृति करिता पठण । अव अश्रुत पडले कान ।
सफोट निघोट शिवध्यान ।
आठवा मन आमन हरा ॥१९॥
दर्शन स्पर्शन तोंड पिटी । तया मौन मुद्रा लाटी ।
अखंड मायेश्वरी मिठी । पडे गाठी शिवनादी ॥२०॥
एवं आता मीचि अपुला । संकट पडले होते मला ।
हर हरणी हरीला ।
मज अनाथा केले सनाथ शिवे ॥२१॥
सर्वांग डोळा जाण । पाहाता मी कर्महीन ।
चांडाळ परनारी लुब्धक मन ।
पीडिली होतो भवदुःखाने ।
रोगहरण शिवराज वैद्य ॥२२॥
माझिया मनीचे जे हरपले । ते सध्या उघडे दाविले ।
संतमूर्ति प्रत्यक्ष केले । हाती दिधले स्वामीया ॥२३॥
संकटहरणी शिव ग्रंथ सकळ कार्यार्थ उचित ।
योगी ऋषि मुनि वांछित ।
मागे पुढे सर्व स्वयं ज्योत । उभा अलक्ष लक्षी ॥२४॥
अज्ञानसिद्ध स्वामी ज्ञान । श्रोतया विनवी सावधान ।
सादर सद्गुरु पठणे कान ।
शिवस्वामी नाममाळा धरून ।
कंठी माळा अखंड रूळे ॥२५॥
शके तेराशे तेरा । मार्गशीर्ष शुद्ध नवमी गुरुवारा ।
प्रगटला नागेश फणीवरा । भक्तशिरी डुल्लत ॥२६॥
स्वानंद आदिनाथ । दत्तात्रय महासमर्थ ।
श्री नागनाथ वरदे ग्रंथ । अज्ञान भावे अर्पिला ॥२७॥
इति श्री संकट हरणी शिव ग्रंथ ।
भावे प्रार्थिला कैलासनाथ ।
श्रोता सावध चित्त । प्रसंग वडवाळसिद्धनागेश । श्रीगुरुनागनाथार्पणमस्तु ।
। श्रीसद्गुरुवडवाळसिद्धनागनाथमहाराजकी जय ।