श्री गुरु नागनाथाय नमः । जयजयाजी सगुण मूर्ति ।
निर्गूण अगम्य योगिया स्थिती ॥
आम्हा भोळीया आवडे ती ।
भक्ती चवथी योगिनी माया ॥१॥
आम्हा ऐसा तू होसी । तरीच तू देव मी भक्त खासी
झडझडाळ यावे ध्यानासी । कागा मानसी विलंबु ॥२॥
हे संकट हरावया । तेचि ध्यान प्रगटावया ।
मन उन्मन व्हावया । करी दया नामी स्वामी ॥३॥
नामी स्वामी सेवक तुमचा । हेचि माझी वाचा ।
किंवा चालक तू तत्वाचा । उभय खेळ तुमचाची ॥४॥
करी हे सगुण ध्यान सर्वाघटी ।
प्रत्यक्ष दावी माया ध्यान सन्मुख दृष्टी ।
आम्हा याची प्रीति मोठी ।
श्रद्धा लाठी धावा करी ॥५॥
धावा ऐकोनी गिरिजारमण ।
प्रगटला निज भक्ता लागून ।
नदी शंकर पाषाण । राउळी जाण जाणवी ॥६॥
अमूर्त मूर्ती मुसावले । सोने लेणे पणे हारपले ।
देवचि भक्त अंगे जाहले । ध्याना आले परस्परे ॥७॥
सगुण धरणी आसन ।
वरी सुनील छत्र निर्गुण गगन ।
एक दोन तीन वरी सिंहासन ।
शिवध्यान डोळा लक्षी ॥८॥
पंचध्यान कर्ण मुख । दशदिशा भुजा कर चोख ।
सप्तपाताळ पादुका ।
एकविस स्वर्ग मुगुट वरी ॥९॥
चिता भस्म सर्वांग भाळी ।
कोटी सूर्य चंद्र तेजा आगळी ।
चंद्रमाथा शोभे वेल्हाळी ।
गुप्त बाळी उन्मनी गंगा ॥१०॥
तिजा नेत्र धगधगित उभय उघडे ।
गळा मानव शिरे नाही बिरडे ।
खाय टकोरा टुकडे ।
ते ध्यान रोकडे आम्हापुढे ॥११॥
बोध पशु बैसना । व्याघ्रांबर गज चर्म ओढणा ।
तूर्या गिरिजा शोभना । स्वइच्छा देवी ॥१२॥
सोहं शंख गर्जे पुढे । संकल्प डौर फडफडे ।
महद्भुते भोवती वेढे । भक्त पिसा ॥१३॥
बहु काय बोलो ध्याना ।
स्वये शेष मौनावला जाणवी खुणा ।
नेति नेति नामी शहाणा ।
शिव ध्याना आला माये ॥१४॥
धन्य धन्य माझी जननी ।
एक सगुण एक निर्गुणी मी सादर झालो झटणी ।
तरीच धावोनी आला स्वामी ॥१५॥
अर्ध नारी नटेश्वरू । विश्वी भरोनी विश्वंभरू ।
अनाम नाम भक्त तारू ।
नेत्र भरू उघडा ध्याना ॥१६॥
प्रसन्न वदन हासत । म्हणे बहु संकटी ऐकोनी निरुत ।
पातलो सांग त्वरित ।
का धावत धावा करिसी ॥१७॥
आता इच्छे ऐसा जाहलो । माग ना मी उभा ठेलो ।
सन्मुख ध्याना भव्य केलो । देव ठेलो तू भक्त ॥१८॥
हे सगुण ध्यान सर्वाघट । तो तुज ऐसा झट ।
तयासी मी नीलकंठ ।
ह्रदयी प्रगट आठवी नामी ॥१९॥
हे रुप माझे नाना वेश । तुझे माजी भरोनी प्रवेश ।
द्वारी उभा घेवोनि वेश ।
मागणे असे ते मागावे ॥२०॥
तुझी इच्छा धरोनी गाठी । द्वारी नवनिधी लोटी ।
चुकवीन चवर्‍याऐंशी लक्ष कोटी ।
सायुज्य पीठी बैसवीन ॥२१॥
ऋद्धिसिद्धि अन्नपूर्णा । मेघ करील पाणी भरणा ।
वायु अंगणी झाडणा । स्वइच्छा रमणा ॥२२॥
बहु काय बोलू बोला । मी सर्वस्वे अंकिला ।
गिरिजे सहित उगला । द्वारी मला रीघ नाही ॥२३॥
ऐसी ऐकोनी शिव वाणी । बोले भक्त शिरोमणी ।
काही इच्छा नाही मनी ।
अखंड ध्यान हेचि भले ॥२४॥
हेचि मागणे आहे एक ।
ते पुढिले प्रसंगी सांगेन चोख ॥
जेणे तुज दुणावे हरीख । ओळवू देख तैसा हरा ॥२५॥
इति श्री संकट हरणी शिव ग्रंथ ।
भावे प्रार्थिला कैलासनाथ श्रोता सावध चित्त ।
प्रसंग वडवाळसिद्ध नागेश ॥४॥