लहान सुद्धा महान असते ठाऊक आहे तुम्हाला
इवले इवले जीवही येती मोठ्या मोठ्या कामाला !
महा भयंकर सिंह एकदा गुहेमध्ये निजलेला
एक छोटासा उंदीर आला,
सिंहच्या अंगावर चढुनी ओढी दाढी-मिशाला !
सिंह जागला करीत गर्जना धरिला उंदीर त्याने,
म्हणे चिमुरड्या, "तुला फाडतो माझ्या या पंजाने."
थरथर कापे, उंदीर सांगे, "येईन कधितरी कामाला !"
इवले इवले जीवही येती मोठ्या मोठ्या कामाला !
( या थरथर कापणार्या उंदराचा सिंहाने उपहास केला. तो म्हणाला, "अरे मूर्खा तू माझ्या एका घासाचाही नाहीस ! चिमुरडा तू, वनराजाच्या कसल्या कामी येणार आहेस रे ? चल, चालता हो इथून."
सुटका होताच उंदीर बिळात पळून गेला. पण एकदा काय झालं ठाऊक आहे?)
कधी एकदा सिंह अडकला फसुनीया जाळ्यात
वनराजा हो केविलवाणा ये पाणी डोळ्यात !
हादरे जंगल, अशी गर्जना ऐकून उंदीर धावे
सिंहाला तो सांगे, "आता माझे शौर्य बघावे !
भिऊ नका हो, रडू नका हो, सोडिवतो तुम्हाला.
नका लोचनी आणू पाणी, पाळीन मी वचनाला."
सर्व शक्तीने कुरतडुनीया उंदीर तोडी जाळे
पाहून सारे मग सिंहाचे भरुनी आले डोळे !
जीव चिमुकला संकटकाळी अखेर कामी आला
इवले इवले जीवही येती मोठ्या मोठ्या कामाला !
गीत - शांताराम नांदगावकर