लक्षणे - १ ते ३

१
प्रथम लिहीणें दुसरें वाचणें । तिसरें सांगणें अर्थातर ॥१॥
आशंकानिवृत्ति ऐसी चौथी स्थिती । पांचवी प्रचीती अनुभवें ॥२॥
साहावें तें गाणें सातवें नाचणें । ताळी वाजवणें आठवें तें ॥३॥
नवां अर्थभेद दहावा प्रबंध । आक्रावा प्रबोध प्रचीतीसीं ॥४॥
बारावें वैराग्य तेरावा विवेक । चौदावा तो लोक राजी राखे ॥५॥
पंध्रावें लक्षण तें राजकारण । सोळावें तें जाण अव्यग्रता ॥६॥
प्रसंग जाणावा हा गुण सत्रावा । काल समजावा सर्वां ठाईं ॥७॥
आठ्रावें लक्षण वृत्ती उदासीन । लोलंगता जाण तेथें नाहीं ॥८॥
येकोणीसावें चिन्ह सर्वांसी समान । राखे समाधान ज्याचें त्याचें ॥९॥
विसावें लक्षण रामउपासना । वेध लावी जना भक्तिरंगें ॥१०॥
भक्तिरंगें देव देवाल्यें शिखरें । वोटे मनोहरें वृंदावनें ॥११॥
बावी पोखरणी रम्य सरोवरें । मंडप विवरें धर्मशाळा ॥१२॥
धर्मशाळा नाना ना दीपमाळा । तेथें रविकुळा वाखाणावें ॥१३॥
तरूवर पुष्पवाटिका जीवनें । पावनें भुवनें होमशाळा ॥१४॥
उदंड ब्राह्मण ब्रह्मसंतर्पण । पुराणश्रवण आध्यात्मीक ॥१५॥
जन्मासी येउनी अध्यात्म साधावें । नित्य विवरावें सारासार ॥१६॥
असार संसार येणें साधे सार । पाविजेतो पार भवसिंधु ॥१७॥
आयुष्य हें थोडें फार आटाआटी । कठीण सेवटीं वृद्धपण ॥१८॥
येकलेंची यावें येंकलेंची जावें । मध्येंची स्वभावें मायाजाळ ॥१९॥
मायाजाळ तुटे तरी देव भेटे । दास म्हणें खोटें भक्तीहीण ॥२०॥

२
संसार करावा जीवें सर्व भावें । तुज विसंभावें अंतरंगा ॥१॥
ऐसें मज नको करूं रे राघवा । माझा सावाधावा तूंचि येक ॥२॥
स्वयें महापापी पापची वर्तावें । सज्जना निंदावें सावकास ॥३॥
दोष राहाटणें । या पोटाकारणें । सज्जनाचें उणें काढूं पाहे ॥४॥
कर्म करवेना धारणा धरवेना । भक्ती उपासना अंतरली ॥५॥
विषयांचें ध्यान लागलें अंतरीं । दंभ लोकाचारी खटाटोप ॥६॥
निष्ठा भ्रष्ट जाली स्नानसंध्या गेली । दुराशा लागली कांचनाची ॥७॥
देव धर्म घडे ते ठाईं वेंचीना । पुण्य तें सांचीना कदाकाळीं ॥८॥
स्वधर्म बुडाला परिग्रहे नेला । वेवादीं दादुला भंडरूपी ॥९॥
अशक्त दुर्जन पाहे परन्यून । अभिलाषीं मन गुंतलेंसें ॥१०॥
कीर्तनीं बैसला पाहे परनारी । परद्रव्यापरी मन गेलें ॥११॥
न दिसे अंतरीं देवाची आवडी । पापरूपी जोडी पापरासी ॥१२॥
काम क्रोध दंभ लोभ मोहो माया । कीर्तनाच्या ठाया समागम ॥१३॥
घातला उदकीं न भिजे पाषाण । हृदय कठीण तयापरी ॥१४॥
स्वये नेणे हित श्रवणीं दुश्चित । चंचळ हे चित्त स्थिर नाहीं ॥१५॥
तुझीये रंगणीं राहे अभीमान । नाहीं समाधान दास म्हणे ॥१६॥

३
देहे हें असार कृमींचें कोठार । परी येणें सार पाविजेतें ॥१॥
लागवेग करी लागवेग करी । स्वहित विचारी आलया रे ॥२॥
देहेसंगें घडे संसारयातना । परी हा भजना मूळ देहो ॥३॥
देहोचेनि संगें हिंपुटि होईजे । विचारें पाविजे मोक्षपद ॥४॥
जन्मास कारण मूळ देहबुद्धी । परी ज्ञानसिद्धी देहसंगे ॥५॥
देहसंगें उठे स्वयातीमत्सर । आणी पैलपार देहेसंगें ॥६॥
देहेसंगे जीव होतसे चांडाळ । आणी पुण्यसीळ देहेसंगे ॥७॥
देहेसंगे प्राणी अधोगती जाती । आणी धन्य होती देहेसंगे ॥८॥
देहेसंगें बद्ध देहेसंगे मुक्त । देहेसंगे भक्त होत असे ॥९॥
देहेसंगें देव आणी भावाभाव । पाप पुण्य सर्व देहेसंगें ॥१०॥
देहेसंगें वृत्ती होतसे निवृत्ती । गती अवगती देहेसंगें ॥११॥
देहेसंगें भोग देहेसंगें रोग । देहेसंगें योग साधनाचा ॥१२॥
देहेसंगें देही विदेही संसारी । सद्भाव अंतरीं देहेसंगें ॥१३॥
देहेसंगें तारी देहेसंगें मारी । संतसंग धरी देहेसंगें ॥१४॥
देहेसंगे गती रामदासीं जाली । संगती जोडली राघवाची ॥१५॥