|
क्रि.वि.
पु. आशीर्वाद ; शुभदायक वचन ; ऋषि , देव , ब्राह्मण इ० नी दिलेला प्रसाद , देणगी . वर दमनऋषीने दीधला की तयाला । - र १४ . [ सं . ]
स्त्री. प्रसृतीवेळची वार . वार पहा .
वि.
पु.
श्रेष्ठ . मी वर म्हणे सुधन्वा की साक्षांत तात अंगिरा ज्याचा । - मोसभा ५ . ९६ .
नवरा मुलगा ( लग्नांतील ). - ज्ञा ११ . ३ .
पर्यंत ; काल ; मर्यादा किंवा प्रमाण या पावेतो . उदा० आजवर ; वर्षावर ; पायलीवर ; खंडीवर .
०दान
वर , आशीर्वाद देणे ; देणगी ; कृपेने केलेले दान .
अत्युकृष्ट ; अति सुंदर . वरतनु दमयंती नंदिनी हे त्रितीय । - नल ६५ .
उंच ; उच्च प्रदेशी ; उपरि . याच्या उलट खाली .
पति ; नवरा . इंदिरावर = विष्णु पर पुरुषाचे पायी स्त्रियांनी सोडून आपला वर । - होला ६५ . [ सं . ]
पहिला ; अग्र . वरसुत दम नामा दांत नामा द्वितीय । - नल ६५ . ( समासांत ) देव - द्विज - मनुष्य - तरु - पशु - पक्षी - वर . [ सं . ]
एखाद्याच्या हातून हटकून घडणारी गोष्ट ; नेहेमीची , रुढ गोष्ट . चोरीचे त्याला वरदानच आहे .
०घोडा पु.
नंतर ; मागून . औरंगजेब मेल्यावर कोण गादीवर आला ?
वरात ; लग्नाला जातांना नवरा मुलगा पालखी , घोडा , गाडी इ० तून वाजतगाजत जातो ती मिरवणूक .
०कस पु. वर्चस्व ; अधिकार ; सत्ता ; अंमल ( क्रि० बसवणे ; चालवणे ; चढवणे ; मिळवणे ). - वि .
अधिक ; जास्त . त्या सभेंत शंभरावर लोक नव्हते .
०दानी वि. वर लाभलेला ; भाग्यवान ( वंश , कुल , व्यक्ति ).
मुंजा मुलाची मिरवणूक .
श्रेष्ठ प्रतीचे , कंसाचे ( सोने ).
०दी वि. वर प्राप्त झालेला ( पुरुष , कुल , वंश इ० ).
शिवाय ; आणखी . आम्हाकडून काम करुन घेतलेच , वर आम्हाला शिव्या पण दिल्या .
( सामा . ) सर्वश्रेष्ठ ; सर्वोत्कृष्ट . वरकसा जिणता जिणवेना । - दावि ३७९ .
०दक्षिणा स्त्री. वधूचा पिता कन्यादानाची सांगता करण्यासाठी वरास देतो ती दक्षिणा ; हुंडा ; शुल्क .
मुळे ; कारणाने . पुरुषोत्तमरावांचे घर आपणांवरच चालले आहे . - इपं ३२ .
०प्रद वि. अमीष्ट देणारा ; वरद . वरद पु . गणपति देवता . - वि .
अनुरोधाने ; लक्ष्यविषय करुन . वाघावर एकटा कसा चालला आहे तो पहा . या विषयावर चार घटका बोलत होता .
सर्वोंवर सत्ता गाजविणारा ; ताब्यांत ठेवणारा ; देखरेख करणारा . सर्व पशूंचा वरकस वाघ , पक्ष्यांचा वरकस बैरीससाणा , मुलांचा वरकस पंतोजी , उंदरांचा वरकस मांजर .
वरदाता ; प्रार्थिलेले देणारा . मग सहजे सत्कारवादु । तो पद्मकर वरदु । - ज्ञा १ . १३ .
०धवा पु. नवरदेव ; वदधावा पहा . वटेश्वर चांगा वरधवा । तुम्ही नेऊनि मध्ये वैसवा । - चांगदेवगाथा .
परंतु . हे सारे ते वर थोडे । आणीकही साधील गाढे । - ज्ञा १६ . ३५२ . वरता , वरी पहा . [ फा . वर ; सं . उपरि ; प्रा . उवरि तुल० ]
०धावा पु.
प्रासादिक ; कल्याणकारक . हा हरिविजय वरदग्रंथ । - ह २२ . २६९ .
०कसदार वि. अंमल चालविणारा ; अमलदार ; तपासनीस . वरकस अर्थ ३ पहा . वरती वि . श्रेष्ठ . जे गतीहून वरती चढेना अधिक गती । - एभा ३१ . १५६ . वरांगना स्त्री . श्रेष्ठ स्त्री . [ वर + अंगना ] वराचे वि . श्रेष्ठ . बहुताती वराचे यादव । वरान्न न .
कृपाळु ; दयाळु .
नवर्‍यामुलास लग्नासाठी घेऊन येण्यावरितां वाजत गाजत निघालेला मुलीचा भाऊ किंवा त्याचा बदला .
०डोके - उर्जितावस्थेस येणे . ताराबाईने नातवाला सातारची गादी साधून देऊन वर डोके काढलेले जिजाबाईला मानवले नाही . - भक्तमयूर केका ५ .
पक्वान्न . अन्न वरिष्ठ वरान्न । - एरुस्व १४ . १२५ .
वरण . अवघ्यावरी वाढिले जाण । वरी वरान्न स्वादिष्ट । - एरुस्व १४ . १२५ . सोलीव डाळीचे वरान्न । - भुवन ११ . १२४ . [ वर + अन्न ] वराप्सरा - स्त्री . प्रमुख अप्सरा ( रंभा , मेनका इ० ). शक्रप्रेषित वराप्सरा नटल्या । - मोमंत्र २ . ४६ . [ वर + अप्सरा ] वरांवर - वि . श्रेष्ठांत श्रेष्ठ . हेंचि निज ज्ञान साचार । वरांवर वरिष्ट । - एभा १० . ७०६ . [ वरात वर ] वरासन - न . श्रेष्ठ आसन , स्थान . वरासनी पाषाण । तो न मानावा सामान्य । - तुगा २२६८ . [ वर + आसन ] वरिय - वि . श्रेष्ठ . आग्रहाचिया उजरिया । श्रेष्ठ देवता वरिया । - ज्ञा १७ . ९८ . [ सं . वरियस ]
नवर्‍याला मूळ .
०चतुर्थी चौथ स्त्री . भाद्रपद शुद्ध चतुर्थी ; गणेशचतुर्थी . आम्ही वरदचतुर्थीचा चंद्र अवचिता । देखिला गोकुळी । - ह २५ . १३७ .
काढणे - उर्जितावस्थेस येणे . ताराबाईने नातवाला सातारची गादी साधून देऊन वर डोके काढलेले जिजाबाईला मानवले नाही . - भक्तमयूर केका ५ .
०तोंड - निर्लज्ज बनणे ; लाज न वाटणे .
०वाणी स्त्री. आशीर्वाद ; शुभचिंतन . कीर्तनी रंग येतसे चौगुणी । वरदवाणी म्हणोनिया ।
( बडोदे ) वरपक्षाकडून वराची स्वारी वधूगृही येण्यास निघाली अशी खबर देण्याकरितां समारंभाने जाणारा वराचा धाकटा भाऊ किंवा बदला . - ऐरापुविवि ८३ . वर्‍हाड - नागपुरा - कडेहि हा वर्धाव पाठविण्याची चाल आहे .
०हस्त पु.
०निश्चय पु. वर निश्चित करणे , ठरविणे .
करणे - निर्लज्ज बनणे ; लाज न वाटणे .
वर देण्यासाठी ( देवता इ० ने ) उचलेला हात ; दानशील ; औदार्यदर्शक हाताची ठेवण .
०पडणे ( वस्तू , गोष्टी ) तत्परतेने करुं लागणे . अलीकडे तो कादंबर्‍यांवर पडला आहे .
०पक्ष पु. लग्नांत नवर्‍यामुलाचा बाप .
०पाहणे लज्जा , शंका , भीति न वाटणे ; धीटपणा असणे ; उजागरीने बघणे . पापाला वर पाहण्याचा धीर होत नाही . - पुण्यप्रभाव १३७ . सामाशब्द -
०माई माय मायी स्त्री . ( लग्नांत ) नवर्‍यामुलाची आई . जात्या वरमाय आळशीण । मग काय पहावी वर्‍हाडीण । - नव २१ . २९ .
शिष्याना विद्या देणारा गुरु , सर्व आश्रित किंवा संबंधी यांना उन्नतीला पोंचविणारा , किंवा ज्याचा आशीर्वाद खरा ठरतो अशाला लावितात .
०उपचार पु. अव .
०हस्त -
०मायपण न. नवर्‍यामुलाची आई असण्याचा मान . - एभा ?
ठेवणे -
वरवर सभ्यपणा ; शिष्टपणा दाखविणे ; खोटी नम्रता ; शिष्टाचार .
०मूठ स्त्री.
लग्नांत वधूवरांच्या वस्त्रांना एकत्र मारलेली गांठ सोडवणार्‍या मेहुणी वगैरे वधूपक्षीय स्त्रीला दिलेली देणगी .
पूर्ण कृपा करणे .
रोगनिवारणासाठी बाहेरुन शरीराला केलेले उपचार .
स्वतःसारखे करुन सोडणे ( निंदार्थी प्रायः उपयोग ).
वधूच्या पित्याने मुलगी वराला देतांना दिलेली देणगी ; हुंडा ; शुल्क .
०कडी वर्चस्व ; वरचढपणा . राज्यांत मुधोजीची वरकडी झाली की आपला तो सूड उगवील अशी कारभार्‍यांस भीति पडली . - विवि ८ . ६ . ११० .
०मूळ न. वराला बोलावणे . वरमूळा चालिल्या अहिवा नारी । - वसा ४८ .
०करणी वि. बाह्य ; औपचारिक ; कृत्रिम ; दिखाऊ ; वरकांती ; पोकळ ( भाषण , कृत्य , इ० ).
०कर्मी वि.
०योजना स्त्री. कन्येसाठी वराची केलेली योजना . वरावर पु . श्रेष्ठवर . भीमके अर्पूनियां अपार । कृष्ण वरावर पूजियेला । - एरुस्व १४ . ८७ . [ वर + वर ] वरावर , वरेकज स्त्री . लग्न जमविणे , जुळविणे . [ वर + आवर , वर + काज ] वरकज्या पु . लग्न जुळविणारा , मध्यस्थ इसम . वरोपचार पु . लग्नांत ( कांही ठिकाणी नंतरहि ) वराचे संस्कार व सोहळे . [ वर + उपचार ]
वरकरणी पहा . याचे असले वरकर्मी बोलणे तुम्ही जमेस धरुं नका हो !
बाहेरचा ; आंत ज्याचा प्रवेश नाही असा ( रोग , औषध ).
मूळचा झरा नसलेले ( जल इ० ).
मूळ नसलेला ; उपरी ; स्थिरपणा , कायमपणा नसलेला .
पोकळ ; दिखाऊ ; खोटे .
०कर्मी - पु . पोकळ , कृत्रिम आदर , भाव ; आदरसत्काराचा खोटा देखावा .
आदर - पु . पोकळ , कृत्रिम आदर , भाव ; आदरसत्काराचा खोटा देखावा .
०कांती कांतीचा वि .
दिखाऊ ; सुंदर ; सुरेख दिसणारा .
वरकरणी पहा . नाही शब्द रे बोललास वरकांतिचा । - प्रला १५६ .
०काम न. प्रत्यक्ष बनावाचे काम न करतां त्याला साधनीभूत असणार्‍या गोष्टी करणे . उदा० स्वयंपाकाला लागणारे साहित्य पुरविणे , धुणेपाणी इ० .
०कोट पु. थंडी , पाऊस इ० साठी कोटावर घालावयाचा लांब कोट . ( इं . ) ओव्हरकोट . उलट वरकोट आणि हातमोजे हा नेहमीचाच पोषाक होऊन बसला आहे . - सासं २ . २३४ .
०खर्च पु.
अधिक , योजलेल्यापेक्षां जास्त खर्च .
इतर किरकोळ खर्च .
०खाल क्रिवि . खालवर ; उंचसखल ; विषमरीतीने .
०घडी स्त्री.
वस्त्राची घडी करतांना दर्शनी चांगला भाग यावा म्हणून अमळ बारीक विणून काढलेला पट्टा ; वरची चांगली बाजू .
( शिंपी - काम ) बाहेरच्या बाजूला असलेली दुमड . वरघडीच्या तळाची ट्रावझर करावयाची असल्यास पांच इंच कापड अधिक घ्यावे . - काटकर्तन ८ .
०घडीचा वि.
बाह्य ; वरचा .
वरघडी असलेले ( वस्त्र ).
( ल . ) दिखाऊ ; भपकेदार .
कृत्रिम ; खोटे .
०घाट पु.
बाहेरचा आकार , घडण ; बाह्य स्वरुप .
घाटावरचा प्रदेश ; सह्याद्रीच्या पूर्वेकडील मुलूख .
०घाटी वि. वरघाटासंबंधी ( माणूस , पदार्थ इ० ).
०घाटीण स्त्री. घाटावरची स्त्री .
०घाला पु. जोराचा हल्ला , घाला . षडरिपूवरता वरघाला । - दावि ३७९ .
०चढ वि. सरस ; श्रेष्ठ ; जास्त ; वरच्या दर्जाचा .
०चढपणा पु. सरसपणा ; श्रेष्ठपणा .
०चष्मा श्मा पु .
वरचढपणा ; वर्चस्व ( क्रि० करणे ; होणे ). काकेशियन वर्गाचा दुसर्‍या वर्गावर नेहमी वरचष्मा असे . - मराठी ६ . ३०६ .
देखरेख करणारा ; तपासनीस ; वरचा अधिकारी .
वर्चस्व गाजविणारा ; अधिकार चालविणारा .
०जोर वि. श्रेष्ठ . सीरजोर वरजोर जो हा । - दावि ३१० .
०डगला पु. ( बडोदे ) वरकोट पहा . - खानो ३ .
०डोळ्या ळा वि .
उलट्या - बाहुल्या असणारा ; अदूरदृष्टि ; नेत्रीरोगी . परपुरुषाते नयनी पाहे । उपजतां वरडोळी होये । - गुच ३१ . ८५ .
आढ्यताखोर ; रागीट .
टक लावून वर पाहणारा ; वर दृष्टि असणारा ( निंदार्थी उपयोग ).
०तगड न . दागिन्यावरचा तगडाचा अंश .
०दळ न. भाजीबरोबर चव येण्यासाठी शिजविलेली डाळ . [ वर + दाळ ]
०दळ न.
घरावर कौले , गवत इ० घालण्यापूर्वी वांसे , पांजरण इ० पसरतात ते .
वरचे कवच , साल . येक वरदळ बरे असते । कठिण अंतर्त्यागि दिसते । - ज्ञानप्रदीप ८३४ .
वरचा भाग . अंग साजिरे नाकहीन । वरदळ चांग चरण क्षीण । - एभा ११ . १२८५ .
मुलामा . हावभावाचेनि वरदळे । - भाए ३४५ . - वि .
वरवरचा ; बाहेरचा . दाऊनियां वरदळ वेष । मना अंगी आशापाश । - निगा २८० . वरदळभक्ती करोनिया नमन । - नव १८ . १६३ .
दांभिक . तुका म्हणे आम्हां तुमचेचि फंद । वरदळ छंद कळो येती । - तुगा ५०७ .
हलके ; नीरस ; किरकोळ . [ वर + दल ]
०दळ स्त्रीन .
उपयोगांत , वहिवाटीत असलेले जिन्नस . चोर आले आणि वरदळ नेली .
नफा ; वर मिळणारा फायदा . लाख रुपये मूळ पुंजी . जे वरदळ मिळेल ते खातो .
०दळखर्च पु. जास्त खर्च .
०दळ - दौलत - स्त्री . सामान ; जंगम माल . वरदळ - ळे - क्रिवि . वरुन ; बाहेरुन . सेवन हे शिरसा धरी । अंतरी ही वरदळा । ३२२३ . तेंवि मनुष्य वेशाचे रुपडे । वरदळे दिसे चोखडे । - ज्ञाप्र ७५० . वरदळ सामान -
जिंदगीए - दौलत - स्त्री . सामान ; जंगम माल . वरदळ - ळे - क्रिवि . वरुन ; बाहेरुन . सेवन हे शिरसा धरी । अंतरी ही वरदळा । ३२२३ . तेंवि मनुष्य वेशाचे रुपडे । वरदळे दिसे चोखडे । - ज्ञाप्र ७५० . वरदळ सामान -
जंगम माल .
किरकोळ मांल , सामान .
०दक्षिणा स्त्री. चोरी इ० काने गेलेला पैसा , पदार्थ परत मिळविण्यासाठी व्यर्थ खर्चलेला पैसा .
०दूध न. अंगावरील दुधाखेरीज इतर दूध ( लहान मुलांस दिलेले ). वरचे दूध .
०नट क्रिवि . वरुन ; वरकांती . लई अंतरची खोल मोठी वरनट केवळ सात्विक दिससी । - होला ८९ .
०पंग पंक वि . वरवरचा ; बाह्यात्कारी ( देखावा ). अथवा वरपंग सारा । पोटी विषयाच थारा । - तुगा २८३२ .
०पंकाचा पंगीचा वि . क्रिवि . वरकरणी ; वरकांती पहा . की वरपंगी जेवि जारीण । दावी भ्रतारसेवा करुन ।
०पंकी पंगी पांगी क्रिवि . वरवर ; बाह्यात्कारी ; बाह्यतः सामाजिक व धार्मिक रीति इंग्रजी शाळेतला मनुष्य वरपांगी पाळीत असतो . - टि ४ . ३७८ . [ वर + पंख ]
०पंगतीचा वरपंकी पहा . वरकांती . हा स्नेह नाही वरपंगतीचा । - सारुह १ . ३६ .
०पिका पीक वि . झाडावर पिकलेला ( फलादि पदार्थ ). याच्या उलट कोनपिका . वरपिका फणस असला तर मला दे . कोनपिका नको . [ वर + पिकणे ]
०बुजारत क्रिवि . वरवर ; बाह्यतः [ वर + हिं . बुझारत ]
०बट्टा पु. नाणे मोडतांना पडणारा बट्टा . बाहेरबट्टा पहा .
०वंचाई स्त्री. बाह्य भपक्यावरुन झालेली फसवणूक . [ वर + वंचणे ]
०वंचाईचा वि. वरकर्मी पहा .
०वर वरता वरतीं क्रिवि . वि .
आंत प्रवेश न होतां - करतां ; बाहेरुनच ( खोदणे , चोळणे इ० ).
थोडे फार ; खोल नव्हे , अंतर्यामी नव्हे अशा रीतीने .
वरकांती - वरपांगी ; कृत्रिम ; खोटे . तो मला वरवर प्रेम दाखवितो . म्ह० वरवर माया करती आणि तोंड झांकून खाती .
०वर - केल्यासारखे दाखविणे ; करण्याचे ढोंग करणे . वरवर बोलणे - रडणे - हांसणे - रागे भरणे - कृपा करणे इ० प्रयोग होतात .
करणे - केल्यासारखे दाखविणे ; करण्याचे ढोंग करणे . वरवर बोलणे - रडणे - हांसणे - रागे भरणे - कृपा करणे इ० प्रयोग होतात .
०वर - पुअव . बाह्य , दिखाऊ आदरसत्कार ; नुसता , पोकळ शिष्टाचार .
उपचार - पुअव . बाह्य , दिखाऊ आदरसत्कार ; नुसता , पोकळ शिष्टाचार .
०वळा पु. वर्चस्व ; बलाधिक्य . देखोनि वैरियांचा वरवळा । कांपिन्नली भीमकबाळा । - एरुस्व ८ . ५१ .
०वेष पु. बाह्य ; वेष ; बुरखा ; ढोंग .
०शेर सर सांड स्त्री . भरपूरपणा ; महामुरी ; तुडुंब होऊन सांडणे . - वि . भरपूर ; तुडुंब .
०सार
०सार पारसार स्त्री . ( व . ) संसारोपयोगी सामानसुमान , चीजवस्त .
०सोस पु. श्वास ; ऊर्ध्व . ( क्रि० लागणे ). [ वर + श्वास ]
०वरचा वि. बाह ; वरच्या भागाचा .
०चे - न . लहान मुलाला आईच्या दुधाऐवजी - शिवाय गाईम्हशीचे जे दूध घालतात ते . - टि १ . २९७ . वरता - ती - ते - शअ . क्रिवि . सर्व अर्थी वर पहा .
दूध - न . लहान मुलाला आईच्या दुधाऐवजी - शिवाय गाईम्हशीचे जे दूध घालतात ते . - टि १ . २९७ . वरता - ती - ते - शअ . क्रिवि . सर्व अर्थी वर पहा .
वर . त्याने जे समयी वरते बसावे ते समयी त्याची बुद्धि मोठी उदार व्हावी . - सिंहासनबत्तीशी १ .
आणखी .
अधिक . त्याहूनि कोटियोजना वरता । - भारा किष्किंधा ११ . ७९ .
हून ; पेक्षां . तरी स्त्री आणि स्त्रैणावरता । दुःसंग सर्वथा असेना । - एभा २६ . ३०२ .
श्रेष्ठ ; उच्चतर .
( किनार्‍याच्या बाजूने ) उत्तरेकडचा .
किनार्‍यापासून आंत . वरला - वरचा पहा . वरावरी - क्रिवि .
वरचेवर ; वारंवार . - तुगा . - शर .
झपाट्याने ; निमिषांत . वरि - री - शअ . क्रिवि . वर पहा .
वर ; उंच . तूं काइसयावरी आहासि ऐसे । पाहिले मियां । - ज्ञा ११ . २७५ .
आणखी . ऐसा जात्यंधु अधस्तु । वरि भवरोगी ग्रस्तु । - ऋ २ .
वरवर ; बाह्यतः सत्य धनंजय कर्मे रुपे दिसतो उगाचि वरि नरसा । - मोभीष्म ११ . ७२ .
पर्यंत . तैसे आस्थेच्या महापुरी । रिघतांति कोटिवरी । - ज्ञा ७ . १३ . देव जवळ अंतरी । भेटी नाही जन्मवरी । - तुगा .
( तृतियेचा प्रत्यय ) ने ; मुळे . तो निर्मत्सरु का म्हणिजे । बोलवरी । - ज्ञा ४ . ११३ . वरिवरी - क्रिवि . वरवर पहा . अवघे देखिले अधर्मरत । वरीवरी आचार दावित । जैसी शांति मैंदाची । - वरीव - वि . श्रेष्ठ ; उत्कृष्ट . प्रेमळ देखतांचि दिठी । मी घे आपुलिये संवसाठी । नव्हतां वरीव दे सुखकोटी । नये तरी उठाउठी सेवक होय । - एभा १४ . १५८ . वरिवा - पु .
वरचढपणा ; श्रेष्ठपणा . जिये आपुलियां बरवां । नंदनवनाते मागती वरिवां । - शिशु २४९ .
शोभा ; उत्कृष्टपणा . वरिष्ट - ष्ठ - वि . विद्या , वय इ० कानी श्रेष्ठ ; सर्वांत मोठा ; श्रेष्ठ . - ज्ञा १ . ३० . ईश्वर तो अति वरिष्ठ । येरु भूतभौतिक अति कनिष्ठ । - भाराबाला ११ . १६५ .
अत्यंत मोठे , जड . [ सं . वरिष्ठ ] वरीयान - वि . श्रेष्ठ ( मनुष्य , प्रश्न इ० ; ) अत्युत्तम ; अत्युत्कृष्ट . - पु . ( ज्यो . ) १८ वा योग . वरील - वि . वरच्या भागासंबंधी ; वरचा . वरुता - ते - शअ . क्रिवि . वर , वरता - ते पहा . पाळा मांडिला शरीरावरुता । - नव ११ . १२० . वरुन - शअ .
वरच्या भागापासून .
साहाय्याने ; साधनाने ; कारणाने . तुला म्यां शब्दांवरुन ओळखले .
परिणामतः ; प्रसंगाने ; मुळे . तूं सांगितल्यावरुन मी गेलो .
पुढून ; समोरुन ; जवळून . तो माझे गांवावरुन गेला .
पृष्ठभागास धरुन .
नंतर ; मागाहून . ( कालसापेक्ष प्रयोग ). स्नान केल्यावरुन भोजनास बसलो .
वर ; उपरि . झाडांवरुन पांखरे बसली . घोड्यांवरुन सगळी माणसे बसली . ( फक्त अनेकवचनांत प्रयोग ).
प्रमाणे . आपणांवरुन जग ओळखावे .
वरील बाजूस ; बाह्यप्रदेशी . अंतर्वसन बाह्यवसन कंचुकीवरुन प्रावरण । - ह ३४ . १६३ . वरौता - ती - वि . वर ; वरता पहा . - ज्ञा ४ . २०९ . वरौती एऔनी आनंदभरे । - दाव १८८ . सुकुमारपणे भूपति भृंग । धरोनि झेली वरौते । - मुआदि १८ . ३४ . वरौनी - वरुन पहा . वरौनि कापूरकेळी । भ्रमरांची झांक उठिली । - शिशु ६०५ .
|