To INDUCE , v. a.अनुनी (c. 1. -नयति -नेतुं), आनी, नी. — (Incite to any action by argument, &c.) सुहेतुवादेन or चाटूक्त्या कस्मिंश्चित्कर्म्मणि प्रवृत् (c. 10. -वर्त्तयति -यितुं) or नियुज् (c. 10. -योजयति -यितुं) or प्रयुज्, प्रोत्सह् (c. 10. -साहयति -यितुं), उत्सह्, समुत्सह्, आकृष् (c. 1. -कर्षति -क्रष्टुं), प्रलुभ् (c. 10. -लोभयति -यितुं). Sometimes the sense of
‘induce’ may be expressed by the causal form; as,
‘to induce to return,’ निवृत् in caus. (-वर्त्तयति -यितुं);
‘he induces her to go home,’ तां गृहं गमयति. —
(Bring on, produce) आवह् (c. 1. -वहति -वोढुं), उत्पद् (c. 10. -पादयति -यितुं). जन् (c. 10. जनयति -यितुं).
ROOTS:
अनुनीनयतिनेतुंआनीनीसुहेतुवादेनचाटूक्त्याकस्मिंश्चित्कर्म्मणिप्रवृत्वर्त्तयतियितुंनियुज्योजयतिप्रयुज्प्रोत्सह्साहयतिउत्सह्समुत्सह्आकृष्कर्षतिक्रष्टुंप्रलुभ्लोभयतिनिवृत्(वर्त्तयतियितुं)तांगृहंगमयतिआवह्वहतिवोढुंउत्पद्पादयतिजन्जनयति