रुज् [ruj] I. 6 P. (रुजति, रुग्ण)
To break to piece s, destroy; वायुरुग्णान्
[R.9.63;] शैलरुग्णमतङ्गजः 12.73;
[Bk.4.42.] To pain, injure, disorder, afflict with disease, (sometimes with gen.); रावणस्येह रोक्ष्यन्ति कपयो भीमविक्रमाः
[Bk.8.12.] To bend. -II. 1 U. (रोजयति-ते) To hurt, kill.
रुज् [ruj] रुजा [rujā] रुजा f. [रुज्-क्विप् वा टाप्]
Breaking, fracture.
Pain, torment, pang, anguish; अनिशमपि मकरकेतु- र्मनसो रुजमावहन्नभिमतो मे
[Ś.3.4;] क्व रुजा हृदयप्रमाथिनी
[M.3.2;] चरणं रुजापरीतम् 4.3.
Sickness, malady, disease; इत्यदर्शितरुजोऽस्य मन्त्रिणः
[R.19.52.] Fatigue, toil, effort, trouble.
A ewe.
Leprosy. -Comp. -करa. causing pain, sickening. (-रः) a disease, sickness, illness. (-जः)कृत्या trouble; ब्राह्मणस्य रुजःकृत्या घ्राति- रघ्रेयमद्ययोः
[Ms.11.67.] -प्रतिक्रिया counteraction or treatment of disease, curing, practice of medicine.
-भेषजम् a medicine.
-सद्मन् n. n. feces, excrement.