मृ

{ mṛ }

A Sanskrit English Dictionary

मृ    cl. 6. Ā. ( [Dhātup. xxviii, 110]) म्रिय॑ते ( ep. and mc. also P. °ति; cl. 1. P. Ā. मरति, म॑रते, [RV.]; Impv. मर, [Cāṇ.]; pf. ममा॑र, मम्रुः, [RV.] &c. &c.; p. ममृव॑स्, [RV.]; Ā. मम्रिरे, [BhP.]; aor. अमृत Subj. मृथाह्, [RV.]; [AV.]; Pot. मुरीय, [AV.]; म्रिषीष्ट, [Pāṇ. 1-3, 61]; fut. मर्ता Gr.; मरिष्यति, [AV.] &c. &c.; °ते, [MBh.]; inf. मर्तुम्, [MBh.]; [R.] &c.; मर्तवे, [AV.Paipp.]; ind.p. मृत्वा॑, [Br.]; -मारम्, [MBh.]),

to die, decease, [RV.] &c. &c.:

Pass. म्रियते ( cf. above; sometimes used impers. with instr.; pf. मम्रे; aor. अमारि), [Bhaṭṭ.] :

Caus. मार॑यति ( mc. also °ते; aor., अमीमरत्) :

Pass. मार्यते, to cause to die, kill, slay, [AV.] &c. &c.:

Desid. of Caus. See मिमारयिषु:

Desid. मुमूर्षति ( [Pāṇ. 7-1, 102]), to wish or be about to die, face death, [ŚrS. &c. &c.] :

Intens. मेम्रीयते, मर्मर्ति Gr.
मृ   [ cf. Zd. mar, mareta; Gk. βροτός for μροτός; Lat. mors, morior &c.; Slav. mrĕti; Lith. mírti; Goth. maurthr; Germ. Mord, morden; Eng. murder.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

मृ [mṛ]   6 Ā. (but P. in the Perfect, the two Futures and the Conditional) (म्रियते, ममार, अमृत, मरिष्यति, मर्तुम्, मृत) To die, perish, decease, depart from life.-Caus. (मारयति-ते) To kill, slay. -Desid. (मुमूर्षति)
To wish to die.
To be about to die, be on the point of death.

Shabda-Sagara

मृ (मृ)   r. 6th cl. ( म्रियते) To die.
मृ (मृ)   With अनु, to die after.

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

verb  शरीरक्षयजन्यः प्राणानां वियोगानुकूलः व्यापारः।   Ex. आपद्ग्रस्तः प्रातः एव अम्रियत।

HYPERNYMY:

अस्

ONTOLOGY:

होना क्रिया (Verb of Occur) ➜ क्रिया (Verb)

Wordnet:

asm মৰা

bd थै

ben মারা যাওয়া

guj ગુજરવું

hin मरना

kan ಸತ್ತು ಹೋಗು

kas مَرُن

kok मरप

mal മരിക്കുക

mar मरणे

mni ꯁꯤꯕ

nep मर्नु

ori ମରିବା

pan ਮਰਨਾ

tam இறந்துபோ

tel చనిపోవు

urd مرنا , دم توڑنا , دم نکلنا , گذرجانا , چل بسنا , وفات پانا , فوت ہونا , انتقال کرنا , جنت سدھارنا