बुक्की

मराठी (Marathi) WN

noun  अंग चेपण्यासाठी मुठीने हळूहळू मारण्याची क्रिया   Ex. शेटजी सेवकरामकडून पाठीत बुक्के मारून घेत होते.

ONTOLOGY:

शारीरिक कार्य (Physical) ➜ कार्य (Action) ➜ अमूर्त (Abstract) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

asm মুঠি মালিচ

bd सौनाय मालिस

ben ঘুঁসি

guj મુક્કી

hin मुक्की

kan ಮುಷ್ಟಿ ಗುದ್ದು

kas مۄٹھ

mal മുഷ്ടിചുരുട്ടിയുള്ളയിടി

mni ꯍꯛꯆꯥꯡ꯭ꯅꯝꯕ

nep मुक्का

ori ମୁଥ

pan ਮੁੱਕੀ

tam குத்துச்சண்டை

tel గ్రుద్దుట

urd مکی

See : ठोसा, बुक्का, बुका

महाराष्ट्र शब्दकोश

पुस्त्री .
पुस्त्री .
बुकणी ; चूर्ण . बरें तर , मजजवळ ही हिरवी बुकी आहे . हिला सोनामुखी म्हणतात . - बाळ १ . ७० .
मूठ ; मुष्टि .
ठोसा ; गुद्दा . क्रोधें तो कीश तालप्रभुभुज विभुचें वक्ष ताडी बुक्यांनीं । - मोकृष्ण ६७ . २१ .
काळ्या रंगाचें एक सुगंधी चूर्ण . अबीर पहा . चोवा चंदन मोगरेल अतर श्रीखंड खंडे बुका । - सारुह ३ . ४२ . [ हिं . बुकना ; गु . भुक्की ] बुका लावणें - ( कथेकर्‍यानें पूर्वरंग संपवला म्हणजे त्यास बुका लावितात . यावरुन ल . ) रजा देणें ; निरोप देणें ; घालविणें .
( व . ) नाश . [ ध्व .; दे . प्रा . बुक्का = मुष्टि ] बुकाडा - पु .
( कु . ) मोठी मूठ .
फार जोराचा बुक्का ; धपका . बुकांदा - पु . बुक्का ; ठोसा ; गुद्दा ( अल्पार्थी बुकांदी ). [ बुकी ]