फल्

{ phal }

A Sanskrit English Dictionary

फल्    cl. 1. P. ( [Dhātup. xv, 9]) फलति ( ep. also Ā. °ते; pf. पफाल, [MBh., 3.] pl. फेलुः, [Bhaṭṭ.]; cf. [Pāṇ. 6-4, 122]; aor. अफालीत् Gr.; fut. फलिष्यति, [MBh.]; फलिता Gr.),

to burst, cleave open or asunder, split (intrans.), [MBh.]; [R.] &c.;

to rebound, be reflected, [Kir.]; [BhP.];

( [Dhātup. xv, 23]; but rather Nom. fr. फल below)

to bear or produce fruit, ripen ( lit. and fig.), be fruitful, have results or consequences, be fulfilled, result, succeed, [Mn.]; [MBh.]; [Kāv.] &c.;

to fall to the share of ( loc.), [Hit.];

to obtain (fruit or reward), [MBh.];

to bring to maturity, fulfil, yield, grant, bestow (with acc., rarely instr.), [MBh.]; [Kāv.] &c.;

to give out, emit (heat), [Kir.];

( [Dhātup. xx, 9]) to go ( cf. √ पल्) :

Caus. फालयति aor. अपीफलत् Gr. ( cf. फालित) :

Desid. पिफलिषति Gr.:

Intens. पम्फुल्यते, पम्फुलीति, पम्फुल्ति, ib.
फल्   [ cf. √ स्फट्, स्फुट्; Germ. spalten; Eng. split.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

फल् [phal]   I. 1 P. (फलति, पफाल, अफालीत्, फलिष्यति, फलित)
   To bear fruit, yield or produce fruit; नानाफलैः फलति कल्पलतेव भूमिः [Bh.2.46;] परोपकाराय द्रुमाः फलन्तिः Subhāṣ; विधातुर्व्यापारः फलतु च मनोज्ञश्च भवतु [Māl.1.16;] often used transitively in this sense; मौर्यस्यैव फलन्ति पश्य विविधश्रेयांसि मन्नीतयः [Mu.2.16] 'accomplish or bring about'; [Śi.2.89.]
   To be fruitful, to be successful, to be fulfilled or accomplished, to succeed; कैकेयि कामाः फलिता- स्तवेति [R.13.59;15] 78; यदा न फेलुः क्षणदाचराणाम् (मनोरथाः) [Bk.14.113;12.66;] नैवाकृतिः फलति नैव कुलं न शीलम् [Bh.2.96,116.]
   To result, produce results or consequences; फलितमस्माकं कपटप्रबन्धेन [H.1;] फलितं नस्तर्हि भगवतीपादप्रसादेन [Māl.6;] [Ki.18,25;] खलः करोति दुर्वृत्तं नूनं फलति साधुषु [H.3.21] 'wicked men commit bad acts, and good men suffer their consequences'.
   To become ripe, ripen.
   To fall to the lot of, befall.
   To be useful. -II. 1 P. (फलति, फुल्ल or फुल्त in the first sense, and फलित in other senses)
   To burst open, split or cleave asunder, burst, cleave; तस्य मूर्धानमासाद्य पफालासिवरो हि सः [Mb.]
   To shine back, be reflected; इह नवशुककोमला मणीनां रविकरसंवलिताः फलन्ति भासः [Ki.5.38.]
   To go.

Shabda-Sagara

फल्   r. 1st cl. ( फलति)
   1. To produce or bear fruit.
   2. To make fruitful, to fructify.
   3. To go. (ञि, आ) ञिफला
   r. 1st cl. ( फलति) To divide, to cleave or split.

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

 verb  वनस्पतीनां निष्पत्त्यनुकूलः व्यापारः।   Ex. एषः वृक्षः शीतकाले फलति।

HYPERNYMY:

अस्

ONTOLOGY:

होना क्रिया (Verb of Occur) ➜ क्रिया (Verb)

Wordnet:

asm ফল লগা

ben ফলা

hin फलना

kan ಫಲಕೊಡು

kas پھۄلُن

kok लागप

mal കായ്ക്കുക

mni ꯍꯩ꯭ꯄꯥꯟꯕ

nep फल्नु

ori ଫଳନ୍ତି ହେବା

pan ਫਲਦਾ

tam காய்க்க

tel పండ్లు కాయు

urd پھلنا

   See : संसिध्