प्रह्व [prahva] a.
Sloping, slanting, inclined; प्रह्वानतीव क्वचिदु- द्धतिश्रितः
[Śi.12.56.] Stooping, bent down; bowing humbly down; एष प्रह्वोऽस्मि भगवन् एषा विज्ञापना च नः
[Mv.1.] 47;6.37; तमाराध्य गुरुं भक्त्या प्रह्वप्रश्रयसेवनैः Vivekachūdāmaṇi.
Submissive, humble, modestly submitting; प्रह्वेष्वनिर्बन्धरुषो हि सन्तः
[R.16.8;] प्रह्वग्रीवः पुरोवर्ती
[Śiva.B.24.6;] शिवाय प्रेषयामास प्रह्वभावमुपाश्रयन्
[Śiva.B.29.14.] Devoted or attached to, engaged in, engrossed by.-Comp.
-अञ्जलि a. a. bowing with the palms of the hand joined and put to the forehead as a mark of respect.