प्रकाश् [prakāś] 1 Ā.
To shine, gleam; look brilliant.
To become visible or manifest, come to light; to be apparent, appear; एष सर्वेषु भूतेषु गूढात्मा न प्रकाशते Kaṭh.1.3.12.
To look or appear like. -Caus.
To show, display, manifest, discover; अवसरोऽयमात्मानं प्रकाशयितुम्
[Ś.1;] Sāṅ.
[K.59.] To disclose, unfold, reveal.
To bring to light, make public, proclaim; कदाचित् कुपितं मित्रं सर्वदोषं प्रकाशयेत्
[Chāṇ.2.] To publish, bring out (as a work); प्रणीतः न तु प्रकाशितः
[U.4.] To illuminate, lighten, irradiate; यथा प्रकाशयत्येकः कृत्स्नं लोकमिमं रविः
[Bg.13.33;5.16.]