Dictionaries | References

पर्वा

   
Script: Devanagari

पर्वा

मराठी (Marathi) WN | Marathi  Marathi |   | 
   See : तमा

Related Words

पर्वा   दुबळयाक पर्वा ना, पिशाक न्हिद ना   मेचून असणें   हिसाब धरणें   तळहातावर शीर घेणें   भीक न घालणें   नाकावर पाय देणें   किबीर   क्षति बाळगणें   क्षिति बाळगणें   शंभर पाहणें   भाडभीड   प्राणपणानें   प्राणपणास लावणें   खिजगणती   जुमानणे   खाया पिया भरो पेट, झक मारे नगरशेट   ख्यांति   गणणे   गरिबी ही अट्टल बादशाही आहे   कस्‍पट   ऊन तहान न पहाणें   ऊन तहान न मानणें   ऊन तहान न म्हणणें   गाढव गूळ हागूं लागलें तर लोणारी भीक कशाला मागतील?   दुद चोयिल्या माज्राक दुदगळि चोंवचे काम ना   ढिम्मा   बल्यामारी   बेपर्वाहीत   माझं खेट्टर अडलाय!   मातल्या घरीं वाण देऊन काय उपयोगी   फिकीर   नजरेंत धरणें   धणू जा जाल्ले तरी होड ना, रीण नाका   धणू ना जाल्ले तरी होड ना, रीण नाका   निषेध पडो माथा, वाढो माझा जधा   निसुकाला दिला हिसका, तर तो म्हणे जुजुच केलें   पाळीव बकरा   स्वाभिमानहीण   मिया बिबी राजी, तो क्या करेगा काजी   मुरवत   कक्षापति कीं लक्षापति   कोणी वंदिती, कोणी निंदिती, त्‍यांची न धरावी खंती   जिवाची केली लाही, त्‍याचें तुला कांहीं नाहीं   जीव टाकून पळणें   दुसर्‍याच्या अंडानें विंचू मारणें   बेपर्वाय   मुलाइजा   फिकर   धनावर बसला नागोबा, त्याचा कशाचा घरोबा   पोटभर जेवला अन्‌ देवाला विसरला   सासूबाईचें निघालें मढें, सूनबाईला आलें माहेरचें घोडें   हिशोब असणें   हिसाब असणें   आत्मसंतुश्टी   आप मेला जग बुडाला   आप मेले जग बुडाले   एक दिस मेल्यार कोणी तरी रडतलो, सदा मेल्यावर कोण रडतां?   एक बाईनें नहि दिया आटा, तो उपट गया झाट?   क्षीत   जिवावर उदार   जगाला लाथ मारणें   चार खुंट जहागीर   चार खुंटांची जहागीर   बापाला बाप म्हणेना, तो चुलत्याला काका कोठून म्हणेल   बोला बाई चला, पोटाला घाला   रेड्यावर पाऊस   भाडयाचें घोडें, ओझ्यानें मेलें   मुजाका   मुर्वत   मुलाजा   मोठयाचा आला गाडा, गरिबाच्या झोंपडया मोडा   नाकींपाडीं नसणें   पायपोस जळाला   पायपोस तुटला   पायपोस तेला?   हंसतील त्याचे दांत दिसतील   काय गेलें तळतीचें, काय गेलें वळतीचें   मुलाहिजा   आपण भले तर जग भलें, आपण मेलों जग बुडालें   आपण शाबूद तों दुनिया शाबूद   आपला तो कंढीचा दोरा, दुसर्‍याला म्हणावे पडखाड्यांत   आपल्या नाहीं तिळीं, त्याला द्यावें सुळीं   आयजीच्या जिवावर बायजी उदार, ध्यां (दिवसां) दिवा रात्री अंधार   आलाशिरो दिवपी   खिसगणती   काम सरो, वैद मरो   काय काढशील उण्या, तर ठाव भर कण्या   ओल्लें तय धरना, सुपलंय धरना   अंगांत गुंगी येणें   अंगांत वारें घेणें   अंगांत वारें शिरणें   अंधळ्या सासर्‍याची लाज ती काश्याची?   वस्वसा   वस्वास   अन्नावर वाढणें   जिवावर उदार तो लाखाशीं झुंजार   जीव सोडणें   दरकार   दर्कार   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP