उत्पद् [utpad] 4 Ā.
To be born or produced, arise, originate, spring up; उत्पत्स्यतेऽस्ति मम कोऽपि समानधर्मा
[Māl.1.6;] वायोर्ज्योतिरुत्पद्यते
[Ms.1.77.] To occur, happen; उदपादि चास्य मनसि
[K.132] it occurred to his mind; युद्धमुत्पत्स्यते महत् Mb.; उत्पन्नावसरमर्थित्वम्
[M.3.] for which an occasion has presented itself;
[Ms.5.48.] -Caus.
To produce, beget, cause, effect, bring about, prepare; वस्त्राण सदैवो- त्पादयति
[Pt.2;] [Ms.1.63,2.147,9.6;] so दुःखम्, दोषम्, भयम्, शङ्काम् &c.
To bring forward.