आढ्य [āḍhya] a. a. [आ-ध्यै-क पृषो˚
[Tv.] ]
Rich, wealthy; आढ्योऽभिजनवानस्मि कोऽन्योऽस्ति सदृशो मया
[Bg.16.15;] [Pt.5.] 8;
[Ms.8.169.] (a) Rich in, abounding in, possessing abundantly, with instr. or as the last member of comp.; सत्य˚
[Pt.3.9] very truthful; वंशसंपल्लावण्याढ्याय
[Dk.18;] एवमादिगुणैराढ्यः Vet.; समुद्रमिव रत्नाढ्यम् Rām. (b) Mixed with, watered with; गन्धाढ्य, स्रज उत्तमगन्धाढ्याः Mb.; मूत्राढ्यैः करञ्जफलसर्षपैः
[Suśr.] Abundant, copious. -Comp.
-आडु a. a. striving to get wealth.
-कुलीन a. a. [आढ्यकुले भवः ] Descended from a rich family.
-चर a. a. (-री f.) [भूतपूर्व आढ्यः चरट्] once opulent.
-रोगः Rheumatism, gout.
-वातः [आढ्यो वातो यत्र] a convulsive or rheumatic palsy of the loins.