उत्तरभागः - अध्यायः ४१

सनत्कुमार उवाच ॥
हिरण्यवृषदानं च कथयामि समासतः ॥
वृषरूपं हिरण्येन सहस्रेणाथ कारयेत् ॥१॥

तदर्धार्धेन वा धीमांस्तदर्धार्धेन वा पुनः ॥
अष्टोत्तरशतेनापि वृषभं धर्मरूपिणम् ॥२॥

ललाटे कारयेत्पुंड्रमर्धचंद्रकलाकृतिम् ॥
स्फटिकेन तु कर्त्तव्यं खुरं तु रजतेन वै ॥३॥

ग्रीवां तु पद्मरागेण ककुद्गोमेदकेन च ॥
ग्रीवायां घांटवलयं रत्नचित्रं तु कारयेत् ॥४॥

वृषांकं कारयेत्तत्र किंकिणीवलयावृतम् ॥
पूर्वोक्तदेशकाले तु वेदिकोपरिमंडले ॥५॥

वृषेंद्रं स्थापयेत्तत्र पश्चिमामुखमग्रतः ॥
ईश्वरं पूजयेद्भक्त्या वृषाध्वजम् ॥६॥

वृषेंद्रं पूज्य गायत्र्या नमस्कृत्य समाहितः ॥
तीक्ष्णश्रृंगाय विद्महे धर्मपादाय धीमहि ॥
तन्नो वृषः प्रचोदयात् ॥७॥

मंत्रेणानेन संपूज्य वृषं धर्मविवृद्धये ॥
होमयेच्च घृतान्नाद्यैर्यथाविभवविस्तरम् ॥८॥

वृषभः पूज्य दातव्यो ब्राह्मणेभ्यः शिवाय वा ॥
दक्षिणा चैव दातव्या यथावित्तानुसारतः ॥९॥

एतद्यः कुरुते भक्त्या वृषदानमनुत्तमम् ॥
शिवस्यानुचरो भूत्वा तेनैव सह मोदते ॥१०॥

इति श्रीलिंगमहापुराणे उत्तरभागे सुवर्णवृषदानं नामैकचत्वारिंशोऽध्यायः ॥४१॥