भजन - सदगुरुनाथे माझे आई ०।
गणराज गजानन रे , सिंधु आनंदाचा ॥धृ०॥
ऋद्धिसिद्धिचा दाता , स्वामी त्रैलोक्याचा ।
योगी ध्याती सप्रेमे , धन्य महिमा त्याचा ।
चाल । करा घोष या नामाचा ।
ताल मृदंग वीणास्वरे गाउनि , त्यापुढे लोळा नाचा रे ॥१॥
लाडू मोदक दिव्यान्ने , दूर्वा पुष्पे नाना ।
ऐसे अर्पुनी त्याला , मग ध्यानी आणा ।
विघ्नसंकटपापांचे , भस्म होईल जाणा ।
चाल । पावे भक्तां श्रीगणराणा ।
संतति संपत्ति सन्मति सदगति , देतो सत्य जाणा रे ॥२॥
दीनबंधु दयार्णव तो , वाचे वर्णू मी काय ।
आता न सोडी मी या , मोरयाचे पाय ।
रुप पाहता डोळां , अहंममता जाय । चाल ।
सुख अदभुत ऐसे होय ।
दत्तनिरंजन आनंदचिदघन , गोसावीनंदन ध्यायी रे ॥३॥
भजन - पार्वतीच्या नंदना ०।
या दीनेची करुणा येउंदे आई । चरणावरी ठेविते डोई ॥धृ०॥
जन उद्धारार्थ अवतरुनि । हरिमंदिरी वास करोनि ।
सकलांचे हेतु पुरवुनि । आनंदविशी तू आई ।
चरणावरी ठेविते डोई ॥१॥
तू सर्वसाक्षी अससी । सर्वांतर्यामी नित वससी ।
परि गुप्तरुपे तू राहसी । जगी थोर एक तू आई ॥च०॥२॥
बहुरुपी बहुगुणी अससी । क्षणात रंका राव करिसी ।
सकलां परि वरि वरि दिससी ।
तव प्रभाव वानु मी काई ॥च०॥३॥
तू अससी सुखाची जनीता । तव दर्शनमात्रे ताता ।
पाप ताप झडुनि चित्ता । आनंद भरुनि राही ॥च०॥४॥
बोधामृत मज पाजोनि । भवतापाते निरसोनि ।
सुखी केले मज लागोनि । कैशी मी होऊ उतराई ॥च०॥५॥
तुज क्षणभरी नच मी पाही ।
तरी युगसम चित्ता होई । सहवास निरंतर देई ।
तुजविण मज नाठवो काही ॥च०॥६॥
तू लोकत्रयाचा तात । दीन -अनाथांचा नाथ ।
शरणागतांसी कृपावंत ।
तुजविण मज दैवत नाही ॥च०॥७॥
शोभसी जननी जगताला । प्रेमपय पाजवुनि सकलां ।
केले कलिमलहरणाला । सकल तीर्थक्षेत्र तव पायी ॥च०॥८॥
भजन - आनंदे गुरुमाय ०।
सदगुरु माझी माय रे । वंदिताचि पाय रे ।
वत्सा जैसी गाय तैसी । पाजी प्रेमपय रे ॥१॥
सदगुरुला जाणा रे । तुम्ही सदगुरुला वाना रे ।
कृत्रिमछंद सोडुनि अवघे । भजा भक्तराणा रे ॥२॥
जाण तू गुरुमहिमान रे । न लगे साधन आन रे ।
आनंदाची खाण सिद्धारुढ रुक्मिणीप्राण रे ॥३॥
भजन - शांत किती ही ०।
लगाले प्रेम ईश्वरसे । अगर तू मोक्ष चाहता है ॥धृ०॥
रचा उसने जगत सारा करे ओ पालना सबकी ।
ओही मालक दुनियाका पितामाताभी दाता है ॥१॥
नही पातालके अंदर नही आकाशके ऊपर ।
सदा ओ पास है तेरा कहां ढुंढनकू जाता है ॥२॥
करो जप नेम तप भारी रहो जाकर सदा बनमो ।
बिना सदगुरु संगतसे नही ओ दिलमे आता है ॥३॥
पडे जो शरणमे उसकी छोड दुनियाकी लालचकू ।
ओ ब्रह्मानंद निश्चयसे परमसुखधाम पाता है ॥४॥
भजन - सीताराम जय जय राम ०।
हरि हरि बोल बोल बोल । हा मंत्र नाही खोल ॥धृ०॥
हरि म्हणता पाप ताप निवारण ।
वद हे नाम अमोल अमोल अमोल ॥१॥
हरिरस सेविता अमर होसी बापा ।
देशिल प्रेमे डोल डोल डोल ॥२॥
खाता पिता उठता बसता ।
नाम घेता नलगे मोल मोल मोल ॥३॥
तीर्थव्रतादि करुनि देह दंडिसि ।
परि ते नामाविण फोल फोल फोल ॥४॥
रुक्मिणी हरिपदी तल्लीन झाली ।
पाहता रुप सखोल सखोल सखोल ॥५॥
भजन - उपेंद्रा ०।
फकीर झालो मी फकीर बाबा ॥धृ०॥
देणे घेणे हरिनाम हाचि धंदा ।
जन करिति निंदा । नाही फिकीर ॥१॥
संतांची चाकरी भक्तीची भाकरी ।
खाउनि पोटभरी । दिधला ढेकर ॥२॥
कुमार्गझाडणी दंग अनुदिनी ।
प्रेमाची कफनी । घाली निरंतर ॥३॥
दिनरात हासत नाचत खेळत ।
प्रेमानंदे डोले । ध्यात रखुमाईवर ॥४॥
भजन - ॐ नमःशिवाय , तरणोपाय ०।
नजर न आवे आतमज्योती ॥धृ०॥
तेल ना बत्ती बुझ नही जाती ।
नही जागत नही सोती ॥१॥
झिलमिल झिलमिल निशिदिन चमके ।
जैसा निर्मल मोती ॥२॥
कहत कबीर सुन भाई साधु ।
घर घर बाचत पोथी ॥३॥
भजन - बेळगांव शहरी अनगोळमाळी ०।
काय वानु आता , न पुरे ही वाणी ।
मस्तक चरणी ठेवीतसे ॥१॥
थोरीव सांडिली , आपुली परिसे ।
नेणे शिवो कैसे , लोखंडासी ॥२॥
जगाच्या कल्याणा , संतांच्या विभूति ।
देह कष्टविती , उपकारे ॥३॥
भूतांची ती दया हे , भांडवल संता ।
आपुलिया ममता , नाही देही ॥४॥
तुका म्हणे सुख , परावियां सुखे ।
अमृत हे मुखे , स्त्रवतसे ॥५॥
भजन - सदगुरुमाय दाखवि पाय ०।
अर्जी ते गुरुपादुकाष्टक
॥ श्रीसदगुरुनाथ महाराज की जय ॥