श्रीगणपते विघ्ननाशना । मंगलमूरुते , मूषकवाहना ॥१॥
तिमिर नाशिसी , निजज्ञाना देउनि । रक्षिसी सदा , सुभक्तां लागोनी ॥२॥
खड्ग दे मला , प्रेमरुपी हे । मारिन षड्रिपु , दुष्ट दैत्य हे ॥३॥
बालकापरि , जवळी घे मज । ईश जगाचा तू , मी तव पदरज ॥४॥
मनोहर तुझी , मूर्ति पहावया । लागी दिव्य दृष्टि , देई मोरया ॥५॥
पुरवि हेतुला , करुनि करुणा । रमवि भजनी , कलिमलदहना ॥६॥
भजन - पार्वतीच्या नंदना ०।
अनादि निर्गुण प्रगटली भवानी । मोहमहिषासुरमर्दना लागोनी ।
त्रिविधतापांची करावया झाडणी । भक्तांलागोनी पावसि निर्वाणी ॥१॥
आईचा जोगवा , जोगवा मागेन । द्वैत सांडुनि माळ मी घालीन ।
हाती बोधाचा झेंडा मी झेलीन । देहरहित वारीसी जाईन ॥धृ०॥
नवविध भक्तीचे करुनि नवरात्र । करुनि पोटी मागेन ज्ञानपुत्र ।
जाणुनि सदभाव अंतरीचा मित्र । दुर्धर संसार सोडीन कुपात्र ॥२॥
पूर्ण बोधाची घेईन परडी । आशातृष्णेची फोडीन नरडी ।
मनविकार करीन कुरवंडी । अमृतरसाची भरीन मी दुरडी ॥३॥
आता साजणी झाले मी निःसंग । विकल्पनवर्याचा तोडियेला संग ।
काम क्रोध हे धाडियेले मांग । झाला मोकळा मारग सुरंग ॥४॥
आईचा जोगवा मागुनि ठेविला । जाउनि महाद्वारी नवस म्या फेडिला ।
एकाजनार्दनी एकपणे देखिला । जन्ममरणाचा फेरा चुकविला ॥५॥
भजन - आनंदे गुरुमाय ०।
सदगुरुपदी शरण जाई । नीरलिखित संसारचित्र हे ।
पाहता पाहता जाईल सर्वहि ॥धृ०॥
नाग घालि मिठी चंदनासी । भ्रमर धावे कमलापाशी ।
तेवी गुरुभजनी रत होई ॥१॥
मुंगीचा असे सहज स्वभाव । गुळासाठी घेते धाव ।
आणिक तुज म्या सांगू काई ॥२॥
आवडीने सेवी मक्षिका मध । भ्रमर सुवासा होई लुब्ध ।
तेवी अनन्य गुरुचे पायी ॥३॥
कीटक धरिता भ्रमराध्यास । सत्वर पावे भ्रमरपणास ।
पात्र होसी गुरुकृपेस । नरजन्माचे सार्थक होई ॥५॥
गुरुपद मनुजा तीर्थचि काशी । गुरुपदविमुखा गति नसेची ।
गुरुवाचुनि जगी दैवत नाही ॥६॥
कलिमलदहनकृपामृत सेवुनि । घोर भवांबुधि पार तरोनी ।
ब्रह्मानंद डुलत राही ॥७॥
भजन - शांत किती ही ०।
नजरोंसे देख प्यारे । यह क्या दिखा रहा है ।
सब चीज सब जगामो । ईश्वर समा रहा है ॥धृ०॥
प्रभुने जबी बिचारा । जगका हुवा पसारा ।
चौदेभुवन नियारा । मनसे बना रहा है ॥१॥
कही नर बना है नारी । कही देव दैत्य भारी ।
पशुपक्षीरुपधारी । बन बनके आ रहा है ॥२॥
भूमि वही अगन है । सूरज वही गगन है ।
पानी वही पवन है । निर्गुण दुणा रहा है ॥३॥
तज भेदभाव मनमे । बनमे वही है तनमे ।
ब्रह्मानंद जो स्वपनमे । रचना रचा रहा है ॥४॥
भजन - सीताराम जय जय राम ०।
धरी गुरुचरण अभंग , मना तू ॥धृ०॥
अखिल पसारा विफल असे हा । नकळत पावेल भंग ॥१॥
आसनी शयनी भोजनी गमनी । गुरुभजनी रहा दंग ॥२॥
भाव भक्ति दृढतर होता । गुरु सांगे अंतरंग ॥३॥
गुरुबोधाच्या श्रवणमनने । त्यागी अभिमानसंग ॥४॥
कलिमलदहनकृपामृत सेवुनि । आत्मस्वरुपी रंगिरंग ॥५॥
भजन - उपेंद्रा ०।
होईन मी सुखी होईन मी सुखी । म्हणता ग बाई झाले मी सुखी ॥धृ०॥
काया वाचा मन अर्पिता गुरुपदी । गुरुने ग बाई बोध केला की ॥१॥
कोण मी कैचा आलो कशाला । जाणार कोठे विचार कर की ॥२॥
देह मी नव्हे ऐसे कळता ग बाई । देहसंबंधियांचा विचार विरला की ॥३॥
बाल तरुण वृद्ध नरनारी नव्हे मी । नित्य सत्य मुक्त आत्मा असे की ॥४॥
गुरुसिद्धकृपे कलिमल हरता । निजभजनानंदी रमली की ॥५॥
भजन - ॐ नमःशिवाय , तरणोपाय ०।
वोही राम पछानो जी । मेरा कहेना मानो जी ॥धृ०॥
परनारीकू षंढ बना है । परनिंदाकू बहिरा ।
परधन देखत अंधा हुवा । जब आपका जग सारा ॥१॥
सदा रहत उदासी निंदा । स्तुति न जाने कोई ।
ए धेनु ए बाघ न जाने । सब आत्मा है भाई ॥२॥
भेद नही अभेद हुवा मन । राम भया जग सारा ।
कहत कबीर सुन भाई साधु । जगमो रहकर न्यारा ॥३॥
भजन - बेळगांव शहरी अनगोळमाळी ०।
गुरुवरा तुज नमस्कारा । धीरा , उदारा , सुंदरा , श्रीधरा ॥धृ०॥
जननमरणभय हरण करोनि । प्रेमामृते तृप्त केले स्वामी
ईशा , जगदीशा , परमेशा , रमेशा ॥१॥
अनंत रुपी अनंत नामी । नटलासी तू सदगुरुस्वामी ।
कलावंता , भगवंता , श्रीकांता , अनंता ॥२॥
भजन - सदगुरुमाय दाखवि पाय ०।
आरती - १ )
जय जय जय ॐ कारे , माते । आरती ओवाळीतो करुणासागरे , माते ॥धृ०॥
नवरत्नांकित सिंहासनी बैसुनि सदगुरु सुंदरे , माते ।
षडविकार शमवुनि पाप ताप हरे , माते ॥१॥
सुकुमार पदावरी पुष्प सुवासिक पहाता चित्त विरे , माते ।
सुहास्यवदन पहाता , भवदुःख विसरे , माते ॥२॥
तव बोधामृतपाने भेदाभेद काही नुरे , माते ।
अगम्य महिमा तुझा , सुरवरां अगोचरे , माते ॥३॥
तव नामामृत सेवन करिता अतृप्ति सरे , माते ।
तव प्रेमामृत मिळता , देहभान विसरे , माते ॥४॥
भक्तिविण तव लाघव कोणा न कळे सदगुणमंदिरे , माते ।
कलिमलदहन करोनि , सुखविसि अभयकरे , माते ॥५॥